Өлең, жыр, ақындар

Күн ызғарлы суық тым

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 890
«Күн ызғарлы суық тым,
Майы қашқан қуықтың.
Қыз-қыз қайнар кезімді,
Әлдеқашан ұмыттым».
Деген еді
Оралхан,
Жеңіл ғана күрсініп.
Жақындапты
Ор әр таң,
Түгесіліп тіршілік.
Кім аңғарған жайтты анық?
Өте шықты жарық күн.
Тым ертерек қайтты алып,
Сүйіктісін халықтың.
Бурасына мінді ме?
Жаныңда ма кер бұғың?
Марқұм сол сәт білді ме,
Алтайындай өрлігін?
«Атау кере» – парық, құт,
Күллі «Қотан ...» отауың.
Үзілерде жарықтық,
Іше алды ма атауын?



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Ала бұлт

  • 0
  • 1

Ала бұлт ...
Дауыл – дала – сапырылды,
Күркіреп, аспан шалың қақырынды.
Жанымның жапырағы дір-дір етіп,

Толық

Дөкір тірлік жеткізбей дегеніме

  • 0
  • 1

Дөкір тірлік жеткізбей дегеніме,
Байлап қойды қозыдай көгеніне.
Бұлқынамын, қайран жоқ, амал қанша,
Шырақ-үміт осылай сөнеді ме?

Толық

Тор биеден туды құлын қасқа боп

  • 0
  • 0

Тор биеден туды құлын қасқа боп,
Ойнақтады, көңіліме тастады от.
Тым ұзамай желіге әкеп байлады,
Шыңғырады – тым жабайы – жасқап ек.

Толық

Қарап көріңіз