Өлең, жыр, ақындар

Күн ызғарлы суық тым

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 955
«Күн ызғарлы суық тым,
Майы қашқан қуықтың.
Қыз-қыз қайнар кезімді,
Әлдеқашан ұмыттым».
Деген еді
Оралхан,
Жеңіл ғана күрсініп.
Жақындапты
Ор әр таң,
Түгесіліп тіршілік.
Кім аңғарған жайтты анық?
Өте шықты жарық күн.
Тым ертерек қайтты алып,
Сүйіктісін халықтың.
Бурасына мінді ме?
Жаныңда ма кер бұғың?
Марқұм сол сәт білді ме,
Алтайындай өрлігін?
«Атау кере» – парық, құт,
Күллі «Қотан ...» отауың.
Үзілерде жарықтық,
Іше алды ма атауын?



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Кетті өмірім сұрықсыз күреңденіп

  • 0
  • 0

Кетті өмірім сұрықсыз күреңденіп,
... Кенеуі жоқ тірлікке ірең беріп.
Мұқағалиды ауыртқан сол бір келіншек,
Меніменен бүгінде жүр емделіп.

Толық

Аталардың жалғастырып

  • 0
  • 1

Аталардың жалғастырып,
Арманын,
Алға басып,
Бара жатыр тармағың.

Толық

Әйелдер-ай, тіршіліктің дәмі едің

  • 0
  • 0

Әйелдер-ай, тіршіліктің дәмі едің,
Тапқышсың ғой біздің бойдан және мін.
Сыңқып сөйлеп, сылқ-сылқ күліп сезімді,
Қытықтайтын тағы да бар әлегің.

Толық

Қарап көріңіз