Өлең, жыр, ақындар

Күн ызғарлы суық тым

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 911
«Күн ызғарлы суық тым,
Майы қашқан қуықтың.
Қыз-қыз қайнар кезімді,
Әлдеқашан ұмыттым».
Деген еді
Оралхан,
Жеңіл ғана күрсініп.
Жақындапты
Ор әр таң,
Түгесіліп тіршілік.
Кім аңғарған жайтты анық?
Өте шықты жарық күн.
Тым ертерек қайтты алып,
Сүйіктісін халықтың.
Бурасына мінді ме?
Жаныңда ма кер бұғың?
Марқұм сол сәт білді ме,
Алтайындай өрлігін?
«Атау кере» – парық, құт,
Күллі «Қотан ...» отауың.
Үзілерде жарықтық,
Іше алды ма атауын?



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Қара суық

  • 0
  • 1

Қара суық,
Долы жел шамданады,
Жеп. Жұлынып,
Лағады маң даланы.

Толық

Жасырынып шарбы бұлтқа

  • 0
  • 0

Жасырынып шарбы бұлтқа
Ай-сылаң,
Бұғынады.
Ұялды екен қайсыдан?

Толық

Баппен айттың барлығын, шамданбадың

  • 0
  • 1

Баппен айттың барлығын, шамданбадың,
Содан соң-ақ жоғалды қалған бағым.
Телім-телім жүректі осып өттің,
Әнім болып кеудемде жалғанбадың.

Толық

Қарап көріңіз