Өлең, жыр, ақындар

Күн ызғарлы суық тым

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 819
«Күн ызғарлы суық тым,
Майы қашқан қуықтың.
Қыз-қыз қайнар кезімді,
Әлдеқашан ұмыттым».
Деген еді
Оралхан,
Жеңіл ғана күрсініп.
Жақындапты
Ор әр таң,
Түгесіліп тіршілік.
Кім аңғарған жайтты анық?
Өте шықты жарық күн.
Тым ертерек қайтты алып,
Сүйіктісін халықтың.
Бурасына мінді ме?
Жаныңда ма кер бұғың?
Марқұм сол сәт білді ме,
Алтайындай өрлігін?
«Атау кере» – парық, құт,
Күллі «Қотан ...» отауың.
Үзілерде жарықтық,
Іше алды ма атауын?



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Үздігеді

  • 0
  • 0

Үздігеді
Ішіп-жеп ындынымен,
Ұлыр кеуде
Ұңғылы-шұңғылымен...

Толық

Шахмат

  • 0
  • 1

Малағамды бұрқ-сарқ еткен түндегі,
Білді құдай,
Өсекші де білмеді.
Ферзіменен «шах» жасады патшамыз,

Толық

Сасық көкек

  • 0
  • 0

Келбетке
Бөгделерміз, жоқ тіпті пана баста,
Ешкім бізді «адам» деп санамас та.
Білім іздеп келгенбіз қыр төсінен,

Толық

Қарап көріңіз