Өлең, жыр, ақындар

Жаудыраған жанарыңда

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 765
Жаудыраған жанарыңда
Абат мұң,
Жүрегімді жаныштадың, қанаттың.
Сөреліден сүйегімді көтеріп,
Барқынданып қасіретті таң аттың.
Соңғы шапақ – мен көретін малтығып,
Жанарымды шыра басты, қан тұнып.
Тіл күрмеліп, сөйлеуге де келмейді,
Өкпем соқты кәусарды аңсап, алқынып.
Мен туғанда таң атып ед сібірлеп,
Тына қапты салқын самал – іңіргі леп.
Енді міне тербелемін шапақпен,
Иманымды оқи алмай күбірлеп.
Өшіп бара жатқан мына нұр қандай,
Сәмбі талдар состияды ...
Ырғалмай.
Бозторғай да көкке ілініп қалыпты,
Бәрі мені жөнелтпек боп тұрғандай.
Жаутаңдаймын, көзім тоймай – жебірдей,
Мына Құдай, діні қатты темірдей.
Мелшиеді, босағамда міз бақпай,
Мен үзілсем – тар дүние кеңірдей ...



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Жарық күн

  • 0
  • 0

Құмарымнан шыға алмадым, Жарық Күн,
Шытырманын тірлігімнің жаңа ұқтым.
Тырнап ашып көздерімді қарап ем,
Бір салқындық қабағыңмен таныттың.

Толық

Ажарланып, ай маған сығалайды

  • 0
  • 0

Ажарланып, ай маған сығалайды,
Сәуле шашып арбайды, дұғалайды.
Быжынаған кетсем-ау жұлдыздарға,
Адамдардың арасы ұнамайды.

Толық

Аңызақ жел

  • 0
  • 0

Аңызақ жел.
Сүрлеу жол.
Құба белдер,
Шағыл құмнан кездеспес тұма, көлдер.

Толық

Қарап көріңіз