Өлең, жыр, ақындар

Жер айналды күні үшін

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 683
Жер айналды күні үшін
Жаратқанның жанарын,
Ішті өзі үшін маскүнем қойнындағы
Арағын.
Мықты деген ағаңнан –
Тәйкүшіктік шықса егер,
«Білмедім, – деп, – ертерек» сен шытынба, қарағым.
Жалғыз соқпақ қашан да бұралаң ғой бұралаң,
Тау баяғы – салыңқы,
Жабыңқылау қыр аман.
Тантып кетті бейшара шадыр өре неме екен,
Көсем көріп көгіме, мен көтерген бір адам.
Тірі шалды сілкініп,
«Алжыған» деп боқтады,
Өлі шалдың кейпіне «данышпан» деп тоқтады.
Жүзі күйді жазғанның, сасай болды шапқылап,
Осы сөзін бәтірдің ар алдында соттады.
Салдақы бақ тірі жүр бұл өмірде тек күліп,
Талғамайды шәрмеңкең:
Бас та, жас та – «тектілік».
Қона салар бір күні көңілі ауса болмасқа,
Керек шығар шынында пендеге де
Ептілік.
Епті-ақ екен әлгі ағам,
Біреуге жүр жалданып,
Төркін жасап түркіні, «көкем» дейді ханды алып.
Екі – майдан, екі – жүз.
«Тоқсанда да бақ қонар,
Көк есекке мініп ап, жүре берем сандалып».



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Қыстауым, балдәуренім, Көлденеңім

  • 0
  • 1

Қыстауым, балдәуренім, Көлденеңім,
Зарығып, сағыныштан шөлдегемін.
Шіркін-ай бақытты кез ...
Сенен басқа,

Толық

Ақ мамық – ұлпа төгілді

  • 0
  • 0

Ақ мамық – ұлпа төгілді,
Жасырып жердің сірісін.
Мұң басты бей-жай көңілді,
Ақ сезім әлі тірісің.

Толық

Көлеңкем ұзын тұрқымнан

  • 0
  • 0

Көлеңкем ұзын тұрқымнан,
Қораш-ау сыртқы сүдiнім.
Шығармай уақыт ырқыңнан,
Түбiне тықтың күбiнiң.

Толық

Қарап көріңіз