Өлең, жыр, ақындар

Күл

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 907
От едім мен бір кезде лапылдаған,
Жуымаған еш пенде батыл маған.
Қуаң тартқан сүреңсіз күлге айналдым,
Қонымды ма, білмеймін атым маған?
Өкінішті-ақ, жатырмын күресінде,
Мынау ғана қалғаны бір есімде:
Қылыш соққан балқытып,
«Ел қорғаймын»,
деген ойдың батырлар сүресінде.
Есектердің бұл күні ордасымын,
Намыстанам...
Шыдаймын зорға –
Шыным.
Қыт-қыт етіп тарпынып,
Дән аулайтын,
Тауықтың да қымбатты жолдасымын.
Тәңір менің ісімді
Оңғармаған,
Әу бастан-ақ тұс-тұстан сор қармаған.
Шөгіп жатып небір нар:
«Таң сәрімен –
Жол шексем, – деп, – Меккеге»
Армандаған.
Осы – қуат,
Келемін тәубеге кіл,
Жолықпайды алдымнан зәуде де гүл.
Құйын екеш құйын да
Қорқытады,
Сығыр құдай, көрмейсің,
Әу, неге бұл?!
Күйім осы қазіргі
Сұрқым жаман,
Сөндірді де қашырды шырқымды Адам.
Көшкенінде қаламын құлазып бір,
Келгенінде қарсы алам
Жұртында аман.
... Отпын қазір өзімше лапылдаған,
Күйдіремін сұлуды жақындаған.
Ел аңғармай
Күл болып тынар ма екем?
Естімей-ақ кете ме
Атымды Адам?



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Бірінші тыныс

  • 0
  • 0

Сыбағамнан қалдырмапсың – шылқыдым,
Уайыммен өтіп жатыр күн-түнім.
Айшалық боп көктем, күзде айбынам,
Тірлігімді түсінеді кім, күнім?

Толық

Ғасыр да тозған, мұқалған

  • 0
  • 0

Ғасыр да тозған, мұқалған,
Сана да сары, сүрленген.
Жанжалдың оты тұтанған,
Су шашсам ба екен кірленмен?

Толық

Сарышұнақ кірпікке шық байлатып

  • 0
  • 0

Сарышұнақ кірпікке шық байлатып.
Құлақтанды күн тағы шықпай жатып,
Наурызың келгенмен, ірге – Сібір
Көкек бәлкім тартар ма шыттай бақыт?..

Толық

Қарап көріңіз