Өлең, жыр, ақындар

Қазақ – Атам

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 668
Қазақ – Атам,
Сенің қаның мендегі,
Тарих маған талай теңін
Теңледі.
Маңғол шапты қансыратып халықты,
Орыс кірді ...
Ешқайсысы жеңбеді.

Көшпенділер –
Тәңірінің тұтамы,
Керегенің көгін кие тұтады.
Қас сақ, Қыпшақ –
Қашаннан да сол Қазақ –
Әлем деген қара ағаштың бұтағы.
Ұлы жіңгір жаһан жатты
Жосылып,
Қалың Қыпшақ қаптай өрді
Қосы – құт.
Күллі кінәз басын иді Далаға,
Қаһарынан қаймананың
Шошынып.
... Қайран жұртым,
Қабырғаңа батты аяз,
Бұ жалғанда бақ-дәулетің тап-таяз.
Өтермісің тіліңді сол таппай-ақ,
Құдай берген
Ырыздықтан татпай аз.
Түзелмейді,
Бір қайтқан соң меселдең,
Халық едің ұраны көп,
Неше өлген.
... Абыр-сабыр басылмайтын
Ақмолам,
Жалғыз өзім кетіп барам,
Көшеңмен.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Күл

  • 0
  • 1

От едім мен бір кезде лапылдаған,
Жуымаған еш пенде батыл маған.
Қуаң тартқан сүреңсіз күлге айналдым,
Қонымды ма, білмеймін атым маған?

Толық

Қара ат көрдім жапанда лаға безген

  • 0
  • 0

Қара ат көрдім жапанда лаға безген,
Сәйгүлікке құмар ем бала кезден.
Ұлытауды кісінеп үш айналды,
Мөлт-мөлт етіп ыстық жас тана көзден.

Толық

Жарығым-ай, миыңды миналадым

  • 0
  • 0

Жарығым-ай, миыңды миналадым,
Қыл құрт екен адам деп сыйлағаның.
Сеніп едің, сенімің күл-талқан боп,
Сен жыладың, еріксіз қиналамын.

Толық

Қарап көріңіз