Өлең, жыр, ақындар

Мен құдайға дәнеме істей алмаймын

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 548
Мен құдайға дәнеме істей алмаймын,
Майы бітіп, сөнетұғын шамдаймын.
Тасмаңдаймын пенделердің ішінде,
Туады екен әлі алдымда
Қандай күн?
Тұлпар міндім,
Тақымымда жоқ бүгін,
Аласарды,
Биік еді шоқтығым.
Қара қайғы басты еңсені қаптап кеп,
Көкіректі тұтап қалды,
Боп тығын.

Ал сұлуды, сүймедім деу –
Жалғандық,
Отқа түстік осы жолда
Алдандық.
Мен де кеттім біреулерге
Арман боп,
Біреу кетті,
Жүрегімді дал-дал ғып.
Маңдайымда бақыт, қайғы
Шылқыған,
Сор арқалап ілгеріге
Ұмтылам.
Қашамын деп арандадым,
Адамға,
Бейбаяндау бұл өмірдің бұлтынан.
Шарасызбын,
Құдай салды
Көнемін,
Жылауық боп шығатындай өлеңім.
Өлең сенің,
Өртенем деп отыңа,
Қабындаттым қасіреттің
Көлемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боран. Ақ боран далада безеді тілін

  • 0
  • 0

Боран. Ақ боран далада безеді тілін,
Таппайды мынау ойпаңның өзегі тыным.
Ала қаншықша қыңсылап, тырмалайды есік,
Ойым да ұйтқыған дауылдай кезі еді, күнім.

Толық

Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген

  • 0
  • 1

«Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген»,
Сөзі шығар
Бұ жұрттың дәсерлеген.
Кермек дәмін татқанмен қу тірліктің,

Толық

Сағыныш шілдесі

  • 0
  • 0

Жаным менің жырым-жырым,
Жақыбай,
Кешіп келем,
Көр-жеріңді тат, лай.

Толық

Қарап көріңіз