Өлең, жыр, ақындар

Жаз ортасындағы жаңбыр

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 427
Қамшы боп тиiп
қашқанға
тұқыртып басын қорғалап,
төгiлдi дейсiң аспаннан
ақ жаңбыр шулап,
сорғалап.
Жаз бойы көкке күн ұстап,
кептiрген едi тандырдай...
Қуады қуыс-қуысқа,
көшеде бiр жан қалдырмай.
Аңызақ сiңiп ысталған,
шайқалтты шуда бақтарды –
бұрылыс-бұрылыстардан,
жүгiрiп жеткен ақ жаңбыр.
Кiм тұрсын шыдап тасқынға,
кеудесiн тосқан бақ құсап...
...ұшады жаңбыр астында,
ап-ауыр Жер де доп құсап...
Сәт сайын құйған еселеп,
сәт сайын құмар қандырған,
шығамын сыртқа,
көшеге,
шомылам шулы жаңбырға.
Ақ жаңбыр,
сенiң үнiңе
ынтықпын құйған төбеден,
алақаныммен сiмiрем,
сiңiрем сенi денеме!
Үнiңмен бiрге керемет,
әнiңмен бiрге тарқатқан,
сiңiп кет менiң денеме,
сiңгендей құмайт, алқапқа.
Тамшымен осып, сабалап,
әлсiздiгiмдi қуыр бiр!
Қан тамырларымды аралап,
шаң-тозаңдардан жуындыр.
Сағыныш күйiн торта қып,
қақталған күнге, аптапқа
жүректi – жырдың алқабын
құрғақшылықтан сақтап қал!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрық

  • 0
  • 0

Қара тасты тозаң ғып,
бiр-ақ ырғып кермеден,
жүрген небiр асаулық
күнге қарап кiсiнеп,

Толық

Сыпыра жырау

  • 0
  • 0

Басына
Қара бұлт бүркенiп
Қаратау болып теңселдi.
Төбесiне

Толық

Көл бетіндегі кешкі фантазия

  • 0
  • 0

Көл де тұнық, сөз тұнық,
Тұнық ой да, сана да...
Батар күнге көз тiгiп
Жас қыз отыр жағада.

Толық

Қарап көріңіз