Өлең, жыр, ақындар

Жаз ортасындағы жаңбыр

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 422
Қамшы боп тиiп
қашқанға
тұқыртып басын қорғалап,
төгiлдi дейсiң аспаннан
ақ жаңбыр шулап,
сорғалап.
Жаз бойы көкке күн ұстап,
кептiрген едi тандырдай...
Қуады қуыс-қуысқа,
көшеде бiр жан қалдырмай.
Аңызақ сiңiп ысталған,
шайқалтты шуда бақтарды –
бұрылыс-бұрылыстардан,
жүгiрiп жеткен ақ жаңбыр.
Кiм тұрсын шыдап тасқынға,
кеудесiн тосқан бақ құсап...
...ұшады жаңбыр астында,
ап-ауыр Жер де доп құсап...
Сәт сайын құйған еселеп,
сәт сайын құмар қандырған,
шығамын сыртқа,
көшеге,
шомылам шулы жаңбырға.
Ақ жаңбыр,
сенiң үнiңе
ынтықпын құйған төбеден,
алақаныммен сiмiрем,
сiңiрем сенi денеме!
Үнiңмен бiрге керемет,
әнiңмен бiрге тарқатқан,
сiңiп кет менiң денеме,
сiңгендей құмайт, алқапқа.
Тамшымен осып, сабалап,
әлсiздiгiмдi қуыр бiр!
Қан тамырларымды аралап,
шаң-тозаңдардан жуындыр.
Сағыныш күйiн торта қып,
қақталған күнге, аптапқа
жүректi – жырдың алқабын
құрғақшылықтан сақтап қал!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана тілім

  • 0
  • 0

Жатар қанды аралап
құдiрет бар үнiнде, –
ұлы тiлдер сияқты
қуатқа ие ғаламат

Толық

Сарыарқа

  • 0
  • 0

Үстiне күркiреген бұлттардан
Береке құйылып жататын,
Жазығына дүркiреген
Той мен салтанат

Толық

Сауап

  • 0
  • 0

Тұла бойы тұңған тарих,
әңгiме,
көрген талай мұң-қайғыңды,
шердi де.

Толық

Қарап көріңіз