Өлең, жыр, ақындар

Көкiрекке кеткен кезде дерт толып

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 467
Көкiрекке кеткен кезде дерт толып,
жанам кейде алаулаған өрт болып.
Жанам, жанам, жанам мен,
жүрегiммен, намысыммен, жанармен!
Маздап, шалқып жататын
алакеуiм кештегi
алау емес мендегi
ошақтағы, пештегi.
Қайратыммен, демiммен
қара дауыл тартып бiр
шындық болып жанам мен
қара ормандай шалқып бiр.
Мыстан сөздiң үйшiгiн
мыстан сөздер жиылған
лапылдатып өртеймiн
үйiрiлiп құйындай.
Жанған жалын жалақтап
ештеңеге қарамас,
өсек сөздi қуамын
сумаңдатып жалаңаш!
Көрсең егер қашқанын
өсек сөздiң далаға
құтқарам деп жүгiрме, құтқарам деп қарама!
Темiр торлап салдыртқан
терезесiн сындыртып
қорқынышты өртеймiн,
ойбайлатып шыңғыртып.
Жалқаулықты өртеймiн,
ұйықтап жатқан қорылдап,
пышыр-пышыр шыжғырып,
күл қалдырам орнында.
Отқа қақтап өртейiн,
өртейiншi ұшқалақ
өтiрiк пен жалғанды жалбыр шаштан ұстап ап.
Жанам, жанам осылай
күндiз-түнi тойлаған
өртенемiн демесең өшiрем деп ойлама!
Қайратыммен, демiммен
қара дауыл тартып бiр
шындық болып жанам мен
қара ормандай шалқып бiр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күмәннің шыбыны

  • 0
  • 0

Жаным
Ашу мен ызаға
Қыжылға толып кеттi, –
Миымның iшiне

Толық

Адам күнi адаммен

  • 0
  • 0

Адам күнi адаммен.
Онсыз өлем,
онсыз қурап қалам мен.
бәрiн алам адамдардан,

Толық

Өрт

  • 0
  • 0

Аяуы жоқ адамдардың тiлiнен
кейде өртенем күнiмен де,
түнiмен.
Күйдiредi,

Толық

Қарап көріңіз