Өлең, жыр, ақындар

Өзімді жек көргенде

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 489
Мен өзiмдi кейде жек көрем.
Ондай сәтте
Күркiреп жатқан
Бүктетiлген толқындардың арасына
Өзiмдi апарып
Салып жiбергiм келедi;
Қап-қара боп түнерген
Қара бұлттардың арасына
Өзiмдi өзiм
Найзағайлармен
Жарып жiбергiм келедi;
Қара мұзды ойғандай
Төбемдi ойғым келедi;
Алатауға апарып
Тас көтертiп қойғым келедi;
Өзiмдi өзiм
Қырқып жiбергiм келедi;
Тулақтай тартып
Дар еткiзiп
Жыртып жiбергiм келедi.
Кейде осылай
Азапта жатам,
Кейде осылай
Тозақта жатам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкiрекке кеткен кезде дерт толып

  • 0
  • 0

Көкiрекке кеткен кезде дерт толып,
жанам кейде алаулаған өрт болып.
Жанам, жанам, жанам мен,
жүрегiммен, намысыммен, жанармен!

Толық

Мендегі төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Менде — көктем.
Көктем менде тап қазiр.
Тасып жатыр өзен болып ақпа жыр.
Құстар бiткен Аңсау атты көлiм мен

Толық

Өткеннен жеткен аңыз

  • 0
  • 0

Жоқ кез екен бекiнiс те, қамал да, –
Сонау-сонау өткен, алыс заманда.
бiр тайпа жұрт өмiр сүрiп жатыпты
орман-нулы, көл-құрақты даламда.

Толық

Қарап көріңіз