Өлең, жыр, ақындар

Өзімді жек көргенде

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 401
Мен өзiмдi кейде жек көрем.
Ондай сәтте
Күркiреп жатқан
Бүктетiлген толқындардың арасына
Өзiмдi апарып
Салып жiбергiм келедi;
Қап-қара боп түнерген
Қара бұлттардың арасына
Өзiмдi өзiм
Найзағайлармен
Жарып жiбергiм келедi;
Қара мұзды ойғандай
Төбемдi ойғым келедi;
Алатауға апарып
Тас көтертiп қойғым келедi;
Өзiмдi өзiм
Қырқып жiбергiм келедi;
Тулақтай тартып
Дар еткiзiп
Жыртып жiбергiм келедi.
Кейде осылай
Азапта жатам,
Кейде осылай
Тозақта жатам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам күнi адаммен

  • 0
  • 0

Адам күнi адаммен.
Онсыз өлем,
онсыз қурап қалам мен.
бәрiн алам адамдардан,

Толық

Молшылық жыры

  • 0
  • 0

Тоғайларым – аспаннан! –
Жерге қонған
Бұлт секiлдi.
Шалшығымның өзi

Толық

Бұған ендi не дерсiң?

  • 0
  • 0

Қонақ көрсем
Түңлiктей
Желпiлдеп тұратын халық ем.
Туыс көрсем

Толық

Қарап көріңіз