Өлең, жыр, ақындар

Өткел

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2019
Жағасында жалаң бас
Жалбыр шашты талдары.
Құмды тілген ақ алмас
Жатыр өткел — Қарғалы.
Көбіктенсе көктемде
Шашып жарға ақ күміс,
Жаз осы бір өткелде
Естілмейді жат дыбыс.
Бастап өмір жолдары,
Асқан шыңым көп менің.
Бірақ осы Қарғалы —
Тұңғыш өткен өткелім.
Өмірімнің бастығы,
Өткелі осы секілді.
Осы арадан бастадым
Асулардан өтуді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пятигорск

  • 0
  • 0

Ішін өртеп бір жалын,
Ерте тұрған ғашық күн,
Сүйгенінде шыңдарын
Бестау менен Машуктің.

Толық

Қыз мұнарасы

  • 0
  • 0

Атылып мұнарадан қыз құлаған.
(Қадалып түйліккен шал — құзғын оған).
Жұтқанда жас аруды кәрі теңіз,
Кеудеге бұлтын жиып күз жылаған.

Толық

Берді ағаның сөзі

  • 0
  • 0

Отырдық таста тілсіз ұғынысып,
Жүректен жатты өлең бұл-бұл ұшып.
Көктемгі Копетдагтың көлеңкесі,
Көңілге ақ шуақ боп тұрды түсіп.

Толық

Қарап көріңіз