Өлең, жыр, ақындар

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 606
Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның
ақкөңiл, адал дауысы!
Түскенде сол үн өлеңге
қалмасын десең түк ұқпай
артық сөз, артық бояусыз
сөйлеуiң керек тереңнен
өзен боп,
жел боп,
орман боп,—
тұншықпай, бүкпей, тұтықпай!
Кеудеде кетер күй тасып
қайырып дауысын ұзақтан,—
өлеңнiң әрбiр ұйқасы
өлеңнiң жолын ғана емес
өмiрдi жатса құшақтап.
Шығатын оқып құмардан
айтуым үшiн бiр сөздi —
мысқалдап, миллиграмдап
дәлдiктi iздеп өлшеген
аптекарьдiң
безбенiндей теңселем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауа райы

  • 0
  • 0

Долы бір жел
Түс-әлпеті
Әлемтапырық
Қан-сөлсіз бұлттарды

Толық

Махаббатқа естелік

  • 0
  • 0

Әлi есiмде сол көктемнiң сол түнi
нөсер шуы,
найзағайлар жарқылы.
Көз алдымда сол түндi

Толық

Ерлік

  • 0
  • 0

Азаттыққа құрық сап
қаратпастан бетiне
ойран ашып,
бүлiк сап

Толық

Қарап көріңіз