Өлең, жыр, ақындар

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 529
Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның
ақкөңiл, адал дауысы!
Түскенде сол үн өлеңге
қалмасын десең түк ұқпай
артық сөз, артық бояусыз
сөйлеуiң керек тереңнен
өзен боп,
жел боп,
орман боп,—
тұншықпай, бүкпей, тұтықпай!
Кеудеде кетер күй тасып
қайырып дауысын ұзақтан,—
өлеңнiң әрбiр ұйқасы
өлеңнiң жолын ғана емес
өмiрдi жатса құшақтап.
Шығатын оқып құмардан
айтуым үшiн бiр сөздi —
мысқалдап, миллиграмдап
дәлдiктi iздеп өлшеген
аптекарьдiң
безбенiндей теңселем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түйсік жыры

  • 0
  • 0

Түн іші.
Көктегі Ай
Маған қарады.
Мен Айға қарадым.

Толық

Жан-жағына алаңдап

  • 0
  • 0

Жан-жағына алаңдап
қайнап жатқан қазандай –
адасады балалар –
вокзалдар мен базарда.

Толық

Бұл дүниеге қарасам

  • 0
  • 0

Бұл дүниеге қарасам
Ойым онға,
Санам санға бөлiнедi.
Кеудемдегi жүрегiм

Толық

Қарап көріңіз