Өлең, жыр, ақындар

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 625
Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның
ақкөңiл, адал дауысы!
Түскенде сол үн өлеңге
қалмасын десең түк ұқпай
артық сөз, артық бояусыз
сөйлеуiң керек тереңнен
өзен боп,
жел боп,
орман боп,—
тұншықпай, бүкпей, тұтықпай!
Кеудеде кетер күй тасып
қайырып дауысын ұзақтан,—
өлеңнiң әрбiр ұйқасы
өлеңнiң жолын ғана емес
өмiрдi жатса құшақтап.
Шығатын оқып құмардан
айтуым үшiн бiр сөздi —
мысқалдап, миллиграмдап
дәлдiктi iздеп өлшеген
аптекарьдiң
безбенiндей теңселем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрғақшылық

  • 0
  • 0

Шалқып ағатын өзендерiм
Тартыла-тартыла
Инедей болып қалды.
Оқалы шапандай

Толық

Әрі түсінікті, әрі түсініксіз көрініс

  • 0
  • 0

Әне бір жан
Қапаға батып,
Биік құздың
Басына шығып

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Шаршағам-ау,
iсiн көрiп iскердiң.
Шаршағам-ау,
iшiн көрiп iскеннiң, –

Толық

Қарап көріңіз