Өлең, жыр, ақындар

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 706
Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның
ақкөңiл, адал дауысы!
Түскенде сол үн өлеңге
қалмасын десең түк ұқпай
артық сөз, артық бояусыз
сөйлеуiң керек тереңнен
өзен боп,
жел боп,
орман боп,—
тұншықпай, бүкпей, тұтықпай!
Кеудеде кетер күй тасып
қайырып дауысын ұзақтан,—
өлеңнiң әрбiр ұйқасы
өлеңнiң жолын ғана емес
өмiрдi жатса құшақтап.
Шығатын оқып құмардан
айтуым үшiн бiр сөздi —
мысқалдап, миллиграмдап
дәлдiктi iздеп өлшеген
аптекарьдiң
безбенiндей теңселем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экологиялық апат

  • 0
  • 0

Жасыл емес, күлгiнбiз!
Ертеңдi ойлап зарықты үн.
Арасында жүрмiз бiз
қатер менен қауiптiң.

Толық

Обсерваторияда

  • 0
  • 0

Қара жердi дедi ме әлде кең етем,
тұрған орны биiк екен, өр екен,
Жұлдыз күлiп,
жұлдыз сөйлеп жататын

Толық

Аяғы қырқылған кептер туралы жыр

  • 0
  • 0

Сол бір көріністі
Еске алсам
Күйреп қирағандай
Боламын тас-талқан:

Толық

Қарап көріңіз