Өлең, жыр, ақындар

Ымырт жайлап

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 503
Ымырт жайлап,
Көшелерді бүркеген,
Сіңіп бара жаттым соған бірте мен.
Ара-кідік
Шам жарығы шалғанда,
Көлеңкемді көріп қалам,
Тіркеген.
Зорға келем сіңіріме
Ілініп,
Маңдайымды тауға соқтым
Күбініп.
Қатарласа қанденменен қаңғырам,
Ит өмірде
Итшілігім білініп.
Көңілімді кететұғын бөліп бес,
Құйымырдың күлкісі де
Елітпес.
Ой-санамның терезесін қағып тұр,
Ақыл деген адасып қап,
Келіп кеш.
Ай туыпты көтеріліп,
Маңдайдан,
Ілді шыршу шалындырып,
Шалғайдан.
Алматыдан аулақтатып,
Әкетіп,
Тартып бара жатқан мені
Қандай дәм?
Ымырт жайлап,
Күдік жайлап көкейді,
Сан сауалдар оғын миға төпейді.
... Қапы кетсем,
Қаптап жүрген қандендер,
Қаңғыбастық борышымды
Өтейді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыңырауда өсетін

  • 0
  • 0

Шыңырауда өсетін
шұғынығым,
Жүрегімнің «сен» деген сырын ұғын.
Мұқап мені жатса да бейопа күн,

Толық

Қанаты ауыр қара бұлт тұмшалады

  • 0
  • 1

Қанаты ауыр қара бұлт тұмшалады,
Дыңылдады жүректің мұң-шанағы.
Жасы жуып ақ жүзін ару тұрды,
Жоғалған-ау сірә да гүл шағы, әні.

Толық

Ұлы жіңгір боз дала

  • 0
  • 1

Дархан дала!
Топырағың құнарлы,
Тудың не бір тұлпарлар мен қыранды:
Қазақстан, қайта жаңғыр!

Толық

Қарап көріңіз