Өлең, жыр, ақындар

Тереземнен телміреді

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 501
Тереземнен телміреді
Түн дүлей,
Аңдып отыр қимылымды мүлгімей.
Далада – аяз,
Өзек те – аяз.
Саршұнақ,
Кірпігіме мұз қатады сүңгідей.
Соқты боран күртік қарға
Малтығып,
Шарбақта – уіл,
Жүректе – уіл,
«Шалқыдық».
Сарсаң ойға қор болдым-ау лажсыз,
Жабағыдай бөрі жеген талқы ғып.
Тылсым әлем.
Көк пен жерің тұтасқан,
Көрінбейді көңілімнің құты – Аспан.
Мәңгүрт түнің малжаңдайды
Қи шайнап,
Тірлігімнен кетіп тұр ғой
Тұтас мән.
Қуыс кеудем азынайды...
Ұқпаймын,
Жұтып тынар жүрегімді
Жұт-қайғым...
Құрсауынан мына түннің құтылсам,
Қарсы алдымнан шығатындай шыттай Күн.
Уайымың қарап тұрсам – ит.
Батам,
Кетіп қалды бойымыздан күйт, ботам.
... Шарылдаған жылауықтай,
Тым зар жақ,
Қу боранды қайтсем енді
«Ұйықтатам?..»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шым-шым батып барамын

  • 0
  • 1

Шым-шым батып барамын,
Шым-шым батып,
Тұншықтырды тереңге тылсым...
Бақыт.

Толық

Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан

  • 0
  • 1

Сен бе едің мені айырып тастар ырқымнан,
Ғашық боп қалдым – көрдім де бірден сыртыңнан.
Ішімде дауыл, жарқылдап жатыр нажағай,
Тұнжырап жүрмін, білмессің әсте шырқымнан.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

«Мінез керек, – дейді ме ел, – өлеңге шын»,
Маңдай терім төленсін, төленбесін.
Жыр жазамын. Бір күні жетермін-ау,
Алысқа ұзап кетсе де менен көшің.

Толық

Қарап көріңіз