Өлең, жыр, ақындар

Жүрекке арыз

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 681
Жылап қалды нәресте қалтаңдаған,
Кетті әкесі соңына жалтаңдаған.
Дәрухана.
Жүрген ем ауласында,
– Келе ғой, – деп шақырдым, – қалқам, маған.
Айғыз-айғыз өз ішім аяныштан,
Неткен мынау тірлік бұл баяны ұшқан.
Қолқа-жүрек барады суырылып,
Мені қойшы,
Сәбиді, ая мыстан.
Бода-бода көз жасын ірке алмайды,
«Әкең қазір келед» деп, жұрт алдайды.
Уанады нәресте
Өксіп барып,
Қан жылаудан өзегі бір танбайды.
Селт етпейді безерген мансұқ-ғалам,
Құр сүлдерім,
Кеудеден жан шықпаған.
Әлдекімнің жүрегі жібісе әттең,
Мейірімнен бір жола қаңсып қаған.
Ата-анасы жырақта
Құрақ ұшқан,
Келе алмайды …
Алаңдап жүр алыстан.
Қанын сорар айламен бас қаратып,
Ертектегі өлмеген сірә мыстан.
Ұлы жүрек,
Сезінсең елжірегін,
Қатыгез ғып қоймашы ел жүрегін.
Шыр-шыр еткен сәбиді уатумен,
Дәрухана сыртында мен жүремін.
Сен едің ғой бастайтын адалдыққа,
Шыға алмайтын тұйыққа қамалдық па?
Келе сала өмірге мұң кешеді,
Ұлы жүрек,
Осының адалдық па?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінез

  • 0
  • 0

«Мінез керек, – дейді ме ел, – өлеңге шын»,
Маңдай терім төленсін, төленбесін.
Жыр жазамын. Бір күні жетермін-ау,
Алысқа ұзап кетсе де менен көшің.

Толық

Жүрекке титтей сағыныш салып, жыл өтті

  • 0
  • 0

Жүрекке титтей сағыныш салып, жыл өтті,
Көктем де келді: даламды қайта түлетті.
Жауды да нөсер күмісін төгіп белеске,
Қырларда гүлдер самалға елтіп дір етті.

Толық

Асау

  • 0
  • 1

Шыңғырып барып, шапшыды көкке шошына,
Тулады келіп,
– Зақорын қара, осына!
Сыртынан біздер сүйсініп тұрмыз асауға,

Толық

Қарап көріңіз