Өлең, жыр, ақындар

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 971
Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.
Тұнжыраған аспан емес, мен едiм,
Жар бола алмас жалғыздықтан жабығып.
Айтшы, неге елесiңдi өбемiн,
Тәңiр берген тағдырыма бағынып?
Күрсiнген де аспан емес, мен едiм,
Көкiрегiме көзсiз көп мұң қамалып.
Әлде, жаным, “Сенi сүйем” дегенiм
Қалды ма екен жүрегiңе жамалып.
Жайнаған да аспан емес, мен едiм,
Қиялымда құшағыңа жылынып.
Перiште боп келiп едi жебегiм,
Көрiнбей-ақ, иығыңа iлiнiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанарыңнан жаз күтiп ем

  • 0
  • 0

Жанарыңнан жаз күтiп ем,
Күз бе едiң?
Жүрегiме үңiлмедiң, жүзбедiң.
Жылап тұрдым жүзiм шыққа малынып,

Толық

Көзсiз сезiм күйдiрдi

  • 0
  • 0

Көзсiз сезiм күйдiрдi,
Күйiп келем...
Есiм кетiп егiлдiм, сүйiп керең.
Тәп-тәттi қиял деген әлемiмнiң

Толық

Амансың ба, қалай, – деп, – көңiл-күйiң?

  • 0
  • 0

“Амансың ба, қалай, – деп, – көңiл-күйiң?”
Сұрамады сүйгенiм... жыр көшедi.
Қоңыр күздей киiп ап қоңыр киiм,
Кезiп келем жабырқау сұр көшенi.

Толық

Қарап көріңіз