Өлең, жыр, ақындар

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1118
Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.
Тұнжыраған аспан емес, мен едiм,
Жар бола алмас жалғыздықтан жабығып.
Айтшы, неге елесiңдi өбемiн,
Тәңiр берген тағдырыма бағынып?
Күрсiнген де аспан емес, мен едiм,
Көкiрегiме көзсiз көп мұң қамалып.
Әлде, жаным, “Сенi сүйем” дегенiм
Қалды ма екен жүрегiңе жамалып.
Жайнаған да аспан емес, мен едiм,
Қиялымда құшағыңа жылынып.
Перiште боп келiп едi жебегiм,
Көрiнбей-ақ, иығыңа iлiнiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сары сезiм қойғаннан соң ағармай

  • 0
  • 0

Сары сезiм қойғаннан соң ағармай,
Көпшiлiктен саяқ кетiп, жекелеп,
Баққа келдiм жаным дауа табардай,
Өзiмдi өзiм... сосын үмiт жетелеп.

Толық

Бәрiмiз нүктемiз түбiнде

  • 0
  • 0

Бәрiмiз нүктемiз түбiнде.
Бақытты сұраймыз бүгiнге.
Керек пе?!
Жалғанның қызығын, байлығын

Толық

Айтшы, түндер, жазығым не?

  • 0
  • 0

Айтшы, түндер, жазығым не?
Ояттың жұлқып жағамнан.
Бұл өмiрдiң жазы кiмде,
Қайда ұшып кеткен ақ арман?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар