Өлең, жыр, ақындар

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 919
Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.
Тұнжыраған аспан емес, мен едiм,
Жар бола алмас жалғыздықтан жабығып.
Айтшы, неге елесiңдi өбемiн,
Тәңiр берген тағдырыма бағынып?
Күрсiнген де аспан емес, мен едiм,
Көкiрегiме көзсiз көп мұң қамалып.
Әлде, жаным, “Сенi сүйем” дегенiм
Қалды ма екен жүрегiңе жамалып.
Жайнаған да аспан емес, мен едiм,
Қиялымда құшағыңа жылынып.
Перiште боп келiп едi жебегiм,
Көрiнбей-ақ, иығыңа iлiнiп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдырға бағынып, көнеміз

  • 0
  • 0

Тағдырға бағынып, көнеміз,
Десек те “өмірге иеміз”.
Бір ысып, бір суып денеміз,
Мұздаймыз, жанамыз, күйеміз.

Толық

Мен күлуді доғардым

  • 0
  • 0

Мен күлуді доғардым,
Мұздай боп ернім тоңған ем.
Бір үміт тағы жоғалды,
Бір өлең артық болғанмен.

Толық

Өлара түнiн жек көрiп

  • 0
  • 0

Өлара түнiн жек көрiп,
Сырлас Айым жерге жетпей, көкте өлiп.
Қиялымнан Ай мен сiздi тапқан ем,
Әлемiмнен алып кеттi көп көлiк.

Толық

Қарап көріңіз