Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 762
Кеше бала ек, бозбала ек бозда ойнаған,
Уақыт қалай құйындай көз байлаған.
Адам қанша жаңылсын, жазғырылсын,
Зымырайды уақыт жазбай заңнан.
Адам – пенде, жазар да, жаңылар да,
Тауы тасқа мұқалып шағылар да.
Құлар, жылар, сүрініп қайта тұрар
Адам деген аты мен ары барда.
Адам – пенде, қайғырар, қуанар да,
Тағдыр сыйын тайсалмай қарсы алар да,
Ойлап тауып мың айла, мың шарғыны
Уақытқа таба алмас бір амал да.
Уақыт жазбай, жаңылмай ағар тынбай,
Буыменен арбаған сары алтындай.
Тіршілік те тұрмайды бір орнында,
Зымырайды орнында заман тұрмай.
Тербейді уақыт бесігі ұлы өмірді,
Ұйықтатады оятып біреуіңді.
Уақыт үнсіз қаусырған құшағына,
Тілеуіңді бергір ғой, тілеуіңді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге

  • 0
  • 0

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге,
Басымда бар жұрттағы ой менде де.
Басымда бар жұрттағы ахуал,
Артық-тыртық тұсым бар кейбір жерде.

Толық

Заманмен диалог

  • 0
  • 0

Адам кейде албырт та алаңғасар,
Айдай жолда қияс бір қадам басар.
Адам – кеуде жоқ шығар жарақатсыз,
Қияс қадам кейде бір жараңды ашар.

Толық

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой

  • 0
  • 0

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой,
Балыңа, балаусаңа өш екен ғой.
Балалық – жалғыз бақыт...
Қалған ғұмыр

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар