Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 875
Кеше бала ек, бозбала ек бозда ойнаған,
Уақыт қалай құйындай көз байлаған.
Адам қанша жаңылсын, жазғырылсын,
Зымырайды уақыт жазбай заңнан.
Адам – пенде, жазар да, жаңылар да,
Тауы тасқа мұқалып шағылар да.
Құлар, жылар, сүрініп қайта тұрар
Адам деген аты мен ары барда.
Адам – пенде, қайғырар, қуанар да,
Тағдыр сыйын тайсалмай қарсы алар да,
Ойлап тауып мың айла, мың шарғыны
Уақытқа таба алмас бір амал да.
Уақыт жазбай, жаңылмай ағар тынбай,
Буыменен арбаған сары алтындай.
Тіршілік те тұрмайды бір орнында,
Зымырайды орнында заман тұрмай.
Тербейді уақыт бесігі ұлы өмірді,
Ұйықтатады оятып біреуіңді.
Уақыт үнсіз қаусырған құшағына,
Тілеуіңді бергір ғой, тілеуіңді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Ұйқым сергек. Мен қазір көп түс көрем,
Жорытар ем жүрегім дауаласа.
Торғайдан суыт шығып, Тосынға кеп түстенем,
Ұясына асыққан бал араша.

Толық

Адам ата Хауа анаға жолыққан

  • 0
  • 0

Адам ата Хауа анаға жолыққан,
Жолыққан да, бірін-бірі дәл ұққан.
О, ғажайып, қас қағымда қалайша
Бірі аталық, бірі аналық танытқан?!

Толық

Ақ қар жапқан даланы аңсадым да

  • 0
  • 0

Ақ қар жапқан даланы аңсадым да,
Кеткім келді алысқа, малшы ауылға.
Күлтеленіп тұр ма екен күрең арша
Орғыл қызыл құмдардың қамсауында?

Толық

Қарап көріңіз