Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 840
Кеше бала ек, бозбала ек бозда ойнаған,
Уақыт қалай құйындай көз байлаған.
Адам қанша жаңылсын, жазғырылсын,
Зымырайды уақыт жазбай заңнан.
Адам – пенде, жазар да, жаңылар да,
Тауы тасқа мұқалып шағылар да.
Құлар, жылар, сүрініп қайта тұрар
Адам деген аты мен ары барда.
Адам – пенде, қайғырар, қуанар да,
Тағдыр сыйын тайсалмай қарсы алар да,
Ойлап тауып мың айла, мың шарғыны
Уақытқа таба алмас бір амал да.
Уақыт жазбай, жаңылмай ағар тынбай,
Буыменен арбаған сары алтындай.
Тіршілік те тұрмайды бір орнында,
Зымырайды орнында заман тұрмай.
Тербейді уақыт бесігі ұлы өмірді,
Ұйықтатады оятып біреуіңді.
Уақыт үнсіз қаусырған құшағына,
Тілеуіңді бергір ғой, тілеуіңді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз келіншек

  • 0
  • 0

Балабақшаға барады жалғыз келіншек,
Баласын күнде алады жалғыз келіншек.
Сәбиі кешке томпиып ерте ұйықтайды,
Томсарып өзі қалады жалғыз келіншек.

Толық

Көген

  • 0
  • 0

Қоңыр төбел көк қозы тілік құлақ,
Түлкі құрсақ, өзі сақ, сұмдық қу-ақ!
Қимылыңды таниды анадайдан
Қусаң – құйын, құлағын жымып бірақ.

Толық

Сіздің ауыл аспанында

  • 0
  • 0

Сіздің ауыл аспанында
Әлде жаңбыр, әлде қар.
Қалың тұман қас-қағымда
Түсті ме екен жолды орар?..

Толық

Қарап көріңіз