Өлең, жыр, ақындар

Уақыт

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 759
Кеше бала ек, бозбала ек бозда ойнаған,
Уақыт қалай құйындай көз байлаған.
Адам қанша жаңылсын, жазғырылсын,
Зымырайды уақыт жазбай заңнан.
Адам – пенде, жазар да, жаңылар да,
Тауы тасқа мұқалып шағылар да.
Құлар, жылар, сүрініп қайта тұрар
Адам деген аты мен ары барда.
Адам – пенде, қайғырар, қуанар да,
Тағдыр сыйын тайсалмай қарсы алар да,
Ойлап тауып мың айла, мың шарғыны
Уақытқа таба алмас бір амал да.
Уақыт жазбай, жаңылмай ағар тынбай,
Буыменен арбаған сары алтындай.
Тіршілік те тұрмайды бір орнында,
Зымырайды орнында заман тұрмай.
Тербейді уақыт бесігі ұлы өмірді,
Ұйықтатады оятып біреуіңді.
Уақыт үнсіз қаусырған құшағына,
Тілеуіңді бергір ғой, тілеуіңді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ шаңдай артта шұбап қалған жылдар

  • 0
  • 0

Ақ шаңдай артта шұбап қалған жылдар,
Ақшамдай іңіріме жалғандыңдар.
Мехнаты жарық боп жанған жылдар,
Махаббаты қарық боп қалған жылдар.

Толық

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге

  • 0
  • 0

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге,
Басымда бар жұрттағы ой менде де.
Басымда бар жұрттағы ахуал,
Артық-тыртық тұсым бар кейбір жерде.

Толық

Тасым өрге домалайды, домалайды күрт төмен

  • 0
  • 0

Тасым өрге домалайды, домалайды күрт төмен,
Тасы өрге домаласа, тас боп қатып жұрт деген,
Әлін біліп әлденеден, әлібінен түртпеген.
Тасым өрге домалай гөр, домалай бер төменге,

Толық

Қарап көріңіз