Өлең, жыр, ақындар

Құлазу

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 334
Үнсіздік пен айқайдың арасындағы
Жалғыз аяқ соқпақ...– ұзыннан ұзаққа шұбалған.
Бейне, ашылмаған Қиял кітабының ішіне
Бір нәзік қол жасырып,
Жалғыз тал емен жапырағындай қуарған.
Алыс сапарға шақыратын жолдар,
Қатал уақыт илеуіндегі бір түн —
Бір ғасыр!
Көз алдыңда билейді сонда
Өткенің мен Болашағыңның сұлбасы.
Немесе көктемгі бәйшешектей
Шықпай жатып солады арманыңның бүршігі.
Сосын отырасың жалғыз құлазып
Өз-өзіңнен тұншығып.
Көзіңді ашсаң да, жұмсаң да
көкірегіңе шер түнер...
Құстар ұшады қанаттарының сусылдарымен мұң аулап.
Сол ұлы құлазу қасіретінің дертінен
Менің де, сенің де, оның да жанары суалар...

2007ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаңтардың қай бір түні еді

  • 0
  • 0

Қаңтардың қай бір түні еді,
Қалған ем әйтеу қаңғырып.
Ұсынды маған жүрегін,
Жалғыздық деген – жарлы үміт.

Толық

Табыт-шырақ

  • 0
  • 0

Қараңғы қабырға ішінен беймезгіл тұтанған шырақ.
Пенделер демінен тербелген алауы –
жаныңның нұрына шарпылар.
Сол күні сен жалғыз мәңгілік сапарға шыққансың ұзақ,

Толық

Жылқылар

  • 0
  • 0

Олар шұрқырап сұп-сұры тұманнан шығатын,
Қайтадан кіретін сұп-сұры тұманға.
Дүбірден дүниенің жүрегі дүрсілдеп тұратын,
Жаңғырып бейуақ кіл аңғар...

Толық

Қарап көріңіз