Өлең, жыр, ақындар

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 813
Арманымның ақ жейдесi шешiлiп,
Ақ үмiттiң қолаң шашы кесiлiп
Қалғанына кiм кiнәлi?
Әлде өзiм...
Жолыққаным үшiн саған кешiгiп.
Тағдырымның берген маған сыйы осы.
Құлазыдым.
Құлатпашы, сүйешi.
Жұмағыма жеткiзген сен ғанасың,
Сен ғанасың – жүрегiмнiң иесi.
Деушi едiң ғой:
“Жанарыңнан сыр ұғам”
Сағынышым саған қарап ұлыған
Күйде жүрмiн.
Көзiмдегi алау да
Күте-күте шоққа айналып құрыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Өтті тағы күз міне...
Жолықтырған екеумізді
Тіл қаттырған үздіге.
Жыл көшсе де көмескі тартпасын деп,

Толық

Өлеңiмдi iздесiн

  • 0
  • 0

Көтеремiн
Дей берiңiз:
“Сезiмiңнiң отына түс, күй, жасы.”
Мұңлы тағдыр ұсын, мейлi қинашы.

Толық

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын

  • 0
  • 0

Жазмышымның қыртыстарын өзім ғана жазамын,
Содан кейін тіршіліктің ұмытамын азабын.
Дәл қазір мен су сияқты мөлдірмін,
Су сияқты тазамын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер