Өлең, жыр, ақындар

Арманымның ақ жейдесi шешiлiп

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 788
Арманымның ақ жейдесi шешiлiп,
Ақ үмiттiң қолаң шашы кесiлiп
Қалғанына кiм кiнәлi?
Әлде өзiм...
Жолыққаным үшiн саған кешiгiп.
Тағдырымның берген маған сыйы осы.
Құлазыдым.
Құлатпашы, сүйешi.
Жұмағыма жеткiзген сен ғанасың,
Сен ғанасың – жүрегiмнiң иесi.
Деушi едiң ғой:
“Жанарыңнан сыр ұғам”
Сағынышым саған қарап ұлыған
Күйде жүрмiн.
Көзiмдегi алау да
Күте-күте шоққа айналып құрыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 0
  • 0

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.

Толық

Жаным жүдеу, жүз сынық, ішім нала

  • 0
  • 0

Жаным жүдеу, жүз сынық, ішім нала,
Неге ұшады әуеде құсым дара?
Алданғаным арманға бекер екен,
Сізді көрген сәттерім – түсім ғана.

Толық

Отыз бірінші көктем

  • 0
  • 0

Жылымық сәттің бейнесін қарашығыма қамайын,
Соңғы қар болып қалықтап, тамшы боп әлде тамайын.
Қанатымен жылдардың тағы келді бір көктем
Бусандырып әлемді, жібітіп жердің самайын.

Толық

Қарап көріңіз