Өлең, жыр, ақындар

Соңғы хат

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 736
Өтті тағы күз міне...
Жолықтырған екеумізді
Тіл қаттырған үздіге.
Жыл көшсе де көмескі тартпасын деп,
Жүрегімнің түбіне жерлегенмін сізді мен.
Ұмытқам жоқ, бәрі әлі есімде,
Өзіңізсіз таңдарым да, өзіңізсіз кешім де.
Қайта айналып келмесіңіз мәлім болған күні мен,
Өлілердің қатарына қосқанмын, сосын сізді кешіргем.
Тірілмейсіз мен үшін, мейлі қанша ақтасам,
Өшпес тағы кеудемде күйе жағып, даттасам.
Кешіңізші, көргенде жылы қабақ танытып,
Жадырап тіл қатпасам,
Кешіріңіз және де бейнеңізді көңілімде сақтасам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкiнiштiң оты өртедi өңештi

  • 0
  • 0

Өкiнiштiң оты өртедi өңештi,
Үңiлгенде дәптерiме өңi ескi.
Ақ қағазда есiмiң – мәңгi өшпес,
Жадымдағы бейнең бiрақ көмескi.

Толық

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм

  • 0
  • 0

Жылап тұрған аспан емес, мен едiм,
Жанарыңның жасын отын сағынып.
Аңсағанда тамшыларды төгемiн,
Көкке барып, бұлт жейдемдi жамылып.

Толық

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi

  • 0
  • 0

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi,
Төгiлiп моншақ, құтырық жел де лепiрдi.
Нелiктен мына қайыңдар бүгiн көңiлсiз?
Жаз келмей жатып, күз болып қойған секiлдi.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар