Өлең, жыр, ақындар

Өзекті өртеп...

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 846
Өзекті өртеп шыжғырады мұң шоғы,
Айттырмай­ақ білер дейсің кім соны?
Қалың елді жұртқа тастап тағы да,
Белден асты бұлаңдаған жыл соңы.
Елтігенмен елесіне еліктеп,
Келер күннен халқым менің не күтпек?
Жыл айналса ағайынды жеті жұт,
Жетіп келер бір-біріне серік боп.
Қалжыраған көптің қамын кім ойлар,
Көңіл түбін үңгіп жатқан үрей бар.
Ақ бесіктің үкісіндей үмітім,
Сен үзілсең, босағамда жын ойнар.
Сайтан көзі тереземнен сығалап,
Үйге кірер сұмпайылар сұғанақ.
Түскен кезде ортасына екі оттың,
Кімдер келіп жай­-күйімді сұрамақ?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырла, көктем!

  • 0
  • 0

Дариға-ай, қайран көңіл жоқты іздейді,
Сағымды қуғанменен жеткізбейді.
Жастықтың өзенінен бір өткен соң,
Қайтадан кері қарай өткізбейді.

Толық

Сайын

  • 0
  • 0

Өлеңмен ақ қағазға уайым сыздым,
Жыл толды. Өтіп жатыр Сайынсыз күн.
Біздерге соңғы кезде көп түсіп тұр
Тұзағы ажал деген тойымсыздың.

Толық

Іңгәлап жатқан едің

  • 0
  • 0

Іңгәлап жатқан едің жөргегіңде,
Айғайлап келдің, міне, сен де елуге.
Көп шығар алдыңда әлі көрмегенің,
Аз емес ал бірақ та көргенің де.

Толық

Қарап көріңіз