Өлең, жыр, ақындар

Өзекті өртеп...

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 961
Өзекті өртеп шыжғырады мұң шоғы,
Айттырмай­ақ білер дейсің кім соны?
Қалың елді жұртқа тастап тағы да,
Белден асты бұлаңдаған жыл соңы.
Елтігенмен елесіне еліктеп,
Келер күннен халқым менің не күтпек?
Жыл айналса ағайынды жеті жұт,
Жетіп келер бір-біріне серік боп.
Қалжыраған көптің қамын кім ойлар,
Көңіл түбін үңгіп жатқан үрей бар.
Ақ бесіктің үкісіндей үмітім,
Сен үзілсең, босағамда жын ойнар.
Сайтан көзі тереземнен сығалап,
Үйге кірер сұмпайылар сұғанақ.
Түскен кезде ортасына екі оттың,
Кімдер келіп жай­-күйімді сұрамақ?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана

  • 0
  • 0

Әлдилеп мені тербеген,
Шырағың таңға сөнбеген, анам!
Түн күзетіп –
Қанша күн,

Толық

Ролланға

  • 0
  • 0

Реке, шықтың, міне, алты белге,
Барады керуен­-көшің тартып өрге.
Жасыңнан найзағайдай жарқ-­жұрқ етіп,
Жайылған азаматсың даңқың елге!

Толық

Алаяққа

  • 0
  • 0

Сол шіркін өзін қор деп санамайды,
Дүниеге түзу көзбен қарамайды.
Отырар ала қойды бөле қырқып,
Аядай ауыл-үйді алалайды.

Толық

Қарап көріңіз