Өлең, жыр, ақындар

Осылай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 560
Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,
Қан жүгіріп тәніме, тіршілікке тәнті қып.
Жолаушымын мен де бір,
азабы мол адасқан,
Үрей-күдік бүйірге біліндірмей жанасқан.
Бақытыма бір Аллаһ нұрын төкті төбеден,
Шын дүние көрінді
шымылдығын жаңа ашқан.
Нық орныға бастадым үш сирақты мосыдай,
Қарсы алатын халдемін елімді де шошымай.
Енді менің аспаным бұлттанбайды ешқашан,
Ұлы Аллаһ Ием бар, жайым міне осылай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолымды қара мысық – өсек кесіп

  • 0
  • 0

Жолымды қара мысық – өсек кесіп,
Ызадан булығамын қос өкпе ісіп.
Ауысса бір үзім нан, бір шыны шай,
Қайтып біз ел боламыз есептесіп.

Толық

Жұма-аға

  • 0
  • 0

Жұма-аға, неден бастаймын?
Шарапқа тойған мастаймын.
Бұйығы болып бұл күнде,-
Сырымды көпке ашпаймын.

Толық

Адамдардың ниеті

  • 0
  • 0

Қалшылдатып, тоңдырды салқын қандар,
Айтқанында тұрмайды антұрғандар.
Тілі – ызғар, қабағы – қар, көзі – кекті,
Емге іздесең табылмас жарқын жандар.

Толық

Қарап көріңіз