Өлең, жыр, ақындар

Осылай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 639
Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,
Қан жүгіріп тәніме, тіршілікке тәнті қып.
Жолаушымын мен де бір,
азабы мол адасқан,
Үрей-күдік бүйірге біліндірмей жанасқан.
Бақытыма бір Аллаһ нұрын төкті төбеден,
Шын дүние көрінді
шымылдығын жаңа ашқан.
Нық орныға бастадым үш сирақты мосыдай,
Қарсы алатын халдемін елімді де шошымай.
Енді менің аспаным бұлттанбайды ешқашан,
Ұлы Аллаһ Ием бар, жайым міне осылай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өкпе

  • 0
  • 0

Өкпелейміз көсемге, патшамызға,
Апарды деп қатерлі аспа-құзға.
Өкпелейміз мол жеміс бермеді деп,
Баптай алмай қуратқан бақшамызға.

Толық

Құлдары ұмтылса егер шұғылаға

  • 0
  • 0

Болғанын біле алмадым осым неден,
Бір кезгі алыстадым досымменен.
Жолына қарап әркез отыратын,
Бір үзім нанды бірге тосып жеген.

Толық

Жылағым келді...

  • 0
  • 0

Жаңа жылға да беттеп барамыз,
Оқиғаларға көптеп қанамыз.
Адам ретінде «не бітірдім?» деп,
Өткен күндерге ептеп қараңыз!

Толық

Қарап көріңіз