Өлең, жыр, ақындар

Осылай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 535
Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,
Қан жүгіріп тәніме, тіршілікке тәнті қып.
Жолаушымын мен де бір,
азабы мол адасқан,
Үрей-күдік бүйірге біліндірмей жанасқан.
Бақытыма бір Аллаһ нұрын төкті төбеден,
Шын дүние көрінді
шымылдығын жаңа ашқан.
Нық орныға бастадым үш сирақты мосыдай,
Қарсы алатын халдемін елімді де шошымай.
Енді менің аспаным бұлттанбайды ешқашан,
Ұлы Аллаһ Ием бар, жайым міне осылай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күбірлеп сырласам да...

  • 0
  • 0

Дәулетбек арлы ақының келеді деп,
Жыр жазып толғанып ем дерегі көп.
Бөлінген жүрегімнің Протоны –
Өмірге қосылуда өлең үдеп.

Толық

Жылағым келді...

  • 0
  • 0

Жаңа жылға да беттеп барамыз,
Оқиғаларға көптеп қанамыз.
Адам ретінде «не бітірдім?» деп,
Өткен күндерге ептеп қараңыз!

Толық

Бір есім

  • 0
  • 0

Алқын да жұлқын аз ғұмыр,
Жайлауым сынды жазғы бір.
Осыны сезіп ертерек,
Жүрегім менің жазды жыр.

Толық

Қарап көріңіз