Өлең, жыр, ақындар

Осылай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 524
Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,
Қан жүгіріп тәніме, тіршілікке тәнті қып.
Жолаушымын мен де бір,
азабы мол адасқан,
Үрей-күдік бүйірге біліндірмей жанасқан.
Бақытыма бір Аллаһ нұрын төкті төбеден,
Шын дүние көрінді
шымылдығын жаңа ашқан.
Нық орныға бастадым үш сирақты мосыдай,
Қарсы алатын халдемін елімді де шошымай.
Енді менің аспаным бұлттанбайды ешқашан,
Ұлы Аллаһ Ием бар, жайым міне осылай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мендегі иман сертім бұл!

  • 0
  • 0

Қиялға қызықтап қалықтағанымда,
Пенделік жеңіп шарықтағанымда,
Рухым әлсіреп, арықтағанымда,
Сеземін

Толық

Адамдардың ниеті

  • 0
  • 0

Қалшылдатып, тоңдырды салқын қандар,
Айтқанында тұрмайды антұрғандар.
Тілі – ызғар, қабағы – қар, көзі – кекті,
Емге іздесең табылмас жарқын жандар.

Толық

Жолымды қара мысық – өсек кесіп

  • 0
  • 0

Жолымды қара мысық – өсек кесіп,
Ызадан булығамын қос өкпе ісіп.
Ауысса бір үзім нан, бір шыны шай,
Қайтып біз ел боламыз есептесіп.

Толық

Қарап көріңіз