Өлең, жыр, ақындар

Осылай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 577
Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,
Қан жүгіріп тәніме, тіршілікке тәнті қып.
Жолаушымын мен де бір,
азабы мол адасқан,
Үрей-күдік бүйірге біліндірмей жанасқан.
Бақытыма бір Аллаһ нұрын төкті төбеден,
Шын дүние көрінді
шымылдығын жаңа ашқан.
Нық орныға бастадым үш сирақты мосыдай,
Қарсы алатын халдемін елімді де шошымай.
Енді менің аспаным бұлттанбайды ешқашан,
Ұлы Аллаһ Ием бар, жайым міне осылай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазылам деп жазылмаған жыр – қайғы

  • 0
  • 0

Жазылам деп жазылмаған жыр – қайғы,
Жүрегімді тепкілейді,
Тырнайды.
Асаулығы сәл аңғырттау болса да,

Толық

Жаулану

  • 0
  • 0

Жаным сыздап отырмын жарылардай,
Бір қызыл шоқ тәнімді қарығандай.
Малын алсаң ала бер, жанын алсаң,-
Мынау бейбақ халықтың арын алмай!..

Толық

Айтарым

  • 0
  • 0

Дауы бар, жаласы бар,
Меншілдік өктемдік бар.
Тыңдасаң жан ашығар,
Есінде көп кемдік бар,

Толық

Қарап көріңіз