Өлең, жыр, ақындар

Осылай

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 614
Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,
Қан жүгіріп тәніме, тіршілікке тәнті қып.
Жолаушымын мен де бір,
азабы мол адасқан,
Үрей-күдік бүйірге біліндірмей жанасқан.
Бақытыма бір Аллаһ нұрын төкті төбеден,
Шын дүние көрінді
шымылдығын жаңа ашқан.
Нық орныға бастадым үш сирақты мосыдай,
Қарсы алатын халдемін елімді де шошымай.
Енді менің аспаным бұлттанбайды ешқашан,
Ұлы Аллаһ Ием бар, жайым міне осылай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тураны тұмшалап тек сөз кертілген

  • 0
  • 0

Тураны тұмшалап тек сөз кертілген,
Ырқына бейімдеген өз еркімен.
Аллаһтың сөзін бұзған адасқандар,
«Тауратты» оқыдым,

Толық

Арбасу

  • 0
  • 0

Қала барсам, көшелерде қоқидың,
Үй алдынан тағы көріп оқимын.
Бас мүсіндер, тас мүсіндер ойылған,
Тітіркеніп, тыншым кетіп, шошимын.

Толық

Қуаласаң ой түбін таным, түйсік күнде өсер

  • 0
  • 0

Қуаласаң ой түбін таным, түйсік күнде өсер,
Сілкінбеген пендеге тоғышарлық –
бір мешел.
Алпарысқан көп бейбақ тірлік етер тән үшін,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар