Өлең, жыр, ақындар

Адам деп менің атым қойылғасын

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 534
Адам деп менің атым қойылғасын,
Тұрады жүректе иман, ойымда шын.
Білемін, барлығынан биік тұрар,
Есімім Аллаһ берген жойылмасын.
«Басеке», «Төрағаны»... пенде қойған,
Шығарып жалау еткен желден, ойдан.
Әкімдік әңгімеге қазық болды,
Мақрұмбыз «Керқұла атты Кендебайдан»
Жүрмін-ау от ішінде жалаңдаған,
Өткізбек өктемдігін заман маған.
Тегімді ұмытпаймын, тергелемін,
Берілген аманат жан – ол Алладан.
Жан мен тән қосылады шекті күнге,
Кезеді Жер шары мен көкті бірге.
Соққанда соңғы сағат бөлінеміз,
Мың шүкір, топыраққа тептім ірге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүректе шоқтанған қоламта қоздайды

  • 0
  • 0

Жүректе шоқтанған қоламта қоздайды,
Мың жылдық дертінің дерегін қозғайды.
Жүгінді Аллаға әмірін тыңдауға,
Әлемін түсініп әдептен озбайды.

Толық

Ислам ғана

  • 0
  • 0

Көз алдыңнан көрінсе де қаңдай шың,
Оған жетпей, жүрісіңнен танбайсың.
Егер АЛЛАҺ сәтін мүлде салмаса,
Өзіңді-өзің алып шыға алмайсың.

Толық

Осылай

  • 0
  • 0

Шығып келем тұманнан,
Тұңғиығын қалдырып.
Жарық түсе бастады, меңіреуді таң түріп.
Азан дауысы тамылжып, шымырлатты бойымды,

Толық

Қарап көріңіз