Өлең, жыр, ақындар

Адам деп менің атым қойылғасын

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 400
Адам деп менің атым қойылғасын,
Тұрады жүректе иман, ойымда шын.
Білемін, барлығынан биік тұрар,
Есімім Аллаһ берген жойылмасын.
«Басеке», «Төрағаны»... пенде қойған,
Шығарып жалау еткен желден, ойдан.
Әкімдік әңгімеге қазық болды,
Мақрұмбыз «Керқұла атты Кендебайдан»
Жүрмін-ау от ішінде жалаңдаған,
Өткізбек өктемдігін заман маған.
Тегімді ұмытпаймын, тергелемін,
Берілген аманат жан – ол Алладан.
Жан мен тән қосылады шекті күнге,
Кезеді Жер шары мен көкті бірге.
Соққанда соңғы сағат бөлінеміз,
Мың шүкір, топыраққа тептім ірге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күбірлеп сырласам да...

  • 0
  • 0

Дәулетбек арлы ақының келеді деп,
Жыр жазып толғанып ем дерегі көп.
Бөлінген жүрегімнің Протоны –
Өмірге қосылуда өлең үдеп.

Толық

Бұлттан аршып

  • 0
  • 0

Асып кеткен түйелідей құм белден,
Бұлдыр-бұлдыр күдер үздім күндерден.
Нарық бізді парықсыз қып жіберді,
Мынау пасық дүниені кім көрген?

Толық

Өртеніп менің өзегім

  • 0
  • 0

Өртеніп менің өзегім,
Демімнен жалын атады.
Өзіме жат боп өз елім,
Жүректі көздеп атады.

Толық

Қарап көріңіз