Өлең, жыр, ақындар

Адам деп менің атым қойылғасын

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 475
Адам деп менің атым қойылғасын,
Тұрады жүректе иман, ойымда шын.
Білемін, барлығынан биік тұрар,
Есімім Аллаһ берген жойылмасын.
«Басеке», «Төрағаны»... пенде қойған,
Шығарып жалау еткен желден, ойдан.
Әкімдік әңгімеге қазық болды,
Мақрұмбыз «Керқұла атты Кендебайдан»
Жүрмін-ау от ішінде жалаңдаған,
Өткізбек өктемдігін заман маған.
Тегімді ұмытпаймын, тергелемін,
Берілген аманат жан – ол Алладан.
Жан мен тән қосылады шекті күнге,
Кезеді Жер шары мен көкті бірге.
Соққанда соңғы сағат бөлінеміз,
Мың шүкір, топыраққа тептім ірге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек

  • 0
  • 0

Төбедегі жарық Күн –
Қуат көзі халықтың.
Ақ бетіңді бұлт басса,
Бағы тайған ғарыппын.

Толық

Кідіретін, аялдайтын не қалды

  • 0
  • 0

Кідіретін, аялдайтын не қалды,
Көктемімді өткен уақыт – сел алды.
Бәрі өзгеріп бара жатыр біртіндеп,
Өзгермеген жүрегім тек ең арлы.

Толық

Туысқанға айтар сөз

  • 0
  • 0

Біз кімбіз?
Жетісуда желдей ескен,
Заманның қыспағында өлмей өскен.
Бір Аллаһ – сақтаушымыз,

Толық

Қарап көріңіз