Өлең, жыр, ақындар

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 592
Ақыл айтып не етейін, ақылым аз,
Қыз «бақытты», бұл күнде батыры «мәз».
Күздің соңы айналып қыс болғандай,
Қыс артынан келеді ақыры жаз.
Сорлы нәпсім, салыпсың сайтан әнін,
Өмір өтіп кеткенін байқамадым.
Қызық біткен қыр асып, ғайып бопты,
Мен жүргенде мекендеп сай табанын.
Ақыл айту – жұмыстың ең жеңілі,
Көп сөздінің көрінер кенделігі.
Өзгертуге өзімді шамам келмей,
Басы қатқан байқұстың мен де бірі.
Әзәзілден өзімді қорғай жүріп,
«Сорқұдыққа» кетсем де қонбай, біліп,
Досым саған көрсетер жолым қайсы,
Өз ақылым өзіме қонбай жүріп?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мазасыз минуттарым сырғанауда

  • 0
  • 0

Мазасыз минуттарым сырғанауда,
Сынап – күн, бұлаң қағып шырғалауда.
Жүрекке иманымды жинамасам,
Жолымнан әзір тұрар бұрмалауға.

Толық

Адам болып өзімше

  • 0
  • 0

Адам болып өзімше,
Мен несіне шіренем?
Жүрек тоқтап, көз ілсе,
Жазылмайды жыр-өлең.

Толық

Көктем білінді

  • 0
  • 0

Көктем білінді, көктем білінді,
Көрдім шуақты көктен күнімді.
Қозы-лақ қуып, қоралы қой баққан,
Сағындым сол бір өткен күнімді.

Толық

Қарап көріңіз