Өлең, жыр, ақындар

Жер шары

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1274
Құрлықтар қалқыған қайықтай,
Жер шары бетінде жүзеді.
Басынан қатері айықпай,
Дауыл да үмітін үзеді.
Шар бетін қаптаған көк теңіз,
Жасыл жағалау сәл тыныс.
Байқалар әр тұстан өткел, із.
Өзіне қымтаған тартылыс.
Төгіліп қалмайды, шайқалып,
Буланып кетпейді бұрқырап.
Алыстан қарайды Ай талып,
Айналар ұршықтай зырқырап.
Құрлықтың су қысқан бүйірін,
Толқындар ұрады қапталын.
Алдыңда апан бар иірім,
Зулатып барады қатты ағын.
Мекен ғып адамға берді Алла,
Қонақтың бір түстік асындай.
Осындай сыналар жер бар ма?
Ұшуда сақпанның тасындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем білінді

  • 0
  • 0

Көктем білінді, көктем білінді,
Көрдім шуақты көктен күнімді.
Қозы-лақ қуып, қоралы қой баққан,
Сағындым сол бір өткен күнімді.

Толық

Мәңгі бол деп тіледім, мына бақыт

  • 0
  • 0

Жат боласың бармасаң, келмесең бір,
Өскен қурай боласың жерге селдір.
Торқалы той, өлімнен топырақты,-
қала берсең өзісің ең мешелдің...

Толық

Жылдар жылжып өтеді, жылыстайды

  • 0
  • 0

Жылдар жылжып өтеді, жылыстайды,
Тебіренбесе жүрегің жыр ұшпайды.
Бақыт та бір жолаушы қонып өтер,
Дүниенің тұтқасын кім ұстайды?!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер