Өлең, жыр, ақындар

Жер шары

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1399
Құрлықтар қалқыған қайықтай,
Жер шары бетінде жүзеді.
Басынан қатері айықпай,
Дауыл да үмітін үзеді.
Шар бетін қаптаған көк теңіз,
Жасыл жағалау сәл тыныс.
Байқалар әр тұстан өткел, із.
Өзіне қымтаған тартылыс.
Төгіліп қалмайды, шайқалып,
Буланып кетпейді бұрқырап.
Алыстан қарайды Ай талып,
Айналар ұршықтай зырқырап.
Құрлықтың су қысқан бүйірін,
Толқындар ұрады қапталын.
Алдыңда апан бар иірім,
Зулатып барады қатты ағын.
Мекен ғып адамға берді Алла,
Қонақтың бір түстік асындай.
Осындай сыналар жер бар ма?
Ұшуда сақпанның тасындай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз

  • 0
  • 0

Ақыл айтып не етейін, ақылым аз,
Қыз «бақытты», бұл күнде батыры «мәз».
Күздің соңы айналып қыс болғандай,
Қыс артынан келеді ақыры жаз.

Толық

Адамдардың ниеті

  • 0
  • 0

Қалшылдатып, тоңдырды салқын қандар,
Айтқанында тұрмайды антұрғандар.
Тілі – ызғар, қабағы – қар, көзі – кекті,
Емге іздесең табылмас жарқын жандар.

Толық

Дұрыс па?!

  • 0
  • 0

Жаңа жылдың түні ертең,
Жақындады...
Сайланып тұр салюттар атылғалы.
Отқа оранған аспаннан тірі тұрмақ,

Толық

Қарап көріңіз