Өлең, жыр, ақындар

Көкжиектен күлімдеп шықты күнім

  • 16.03.2021
  • 0
  • 0
  • 684
Көкжиектен күлімдеп шықты күнім.
Әппақ гүлдің ернінде қалған тұнып,
Мөп-мөлдір шық етеді жымың-жымың.
Ағытылды жүректен бұла жырым.
Бас бермес сәйгүліктей арындайды,
Тұнып келген бұйығы тұнық сырым.
Тұнық сырым – тәп-тәтті жыр боп туды,
Жарияға жар салдым күліп тұрып.
Кешіре гөр, сен мені, тұнық мұңым...
Көкіректе сақталған тұнып-тұнып,
Сен тәп-тәтті екенсің, тұнық мұңым.
Жырға айналып кеткенде ұғып тұрым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн жыры

  • 0
  • 0

Күз түскелі күліп тұр ем,
Бүгін сықтым көз жасын,
Бұлт шатырын керіп тастап,
Алатауға қонғасын...

Толық

Сені аядым...

  • 0
  • 0

«Бөлшектенсе, жан-дүние бөлшектенсін,
Көрінбесе, кім оны өлшеп көрсін,
Түгел болсам сырт көзге, болды» - дедің
Жұрттың көзін өзіңе өлшем көріп..

Толық

Тағы да Інжуге

  • 0
  • 0

Менің опа-далабым,
Тап-тұйнақтай орнында.
Үйде жүрсең ғажабым
Шашар едің оңдырмай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер