Өлең, жыр, ақындар

Көкжиектен күлімдеп шықты күнім

  • 16.03.2021
  • 0
  • 0
  • 666
Көкжиектен күлімдеп шықты күнім.
Әппақ гүлдің ернінде қалған тұнып,
Мөп-мөлдір шық етеді жымың-жымың.
Ағытылды жүректен бұла жырым.
Бас бермес сәйгүліктей арындайды,
Тұнып келген бұйығы тұнық сырым.
Тұнық сырым – тәп-тәтті жыр боп туды,
Жарияға жар салдым күліп тұрып.
Кешіре гөр, сен мені, тұнық мұңым...
Көкіректе сақталған тұнып-тұнып,
Сен тәп-тәтті екенсің, тұнық мұңым.
Жырға айналып кеткенде ұғып тұрым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз жалбыз...

  • 0
  • 0

Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.

Толық

Жәй ғана өлең...

  • 0
  • 0

Мына дала – қай дала,
Айқай кезген айдала
Мына бала – қай бала
Өзі момын жәй ғана!

Толық

Екі сөйлем

  • 0
  • 0

Жоқтаушысы ар мен биік намыстың
Ақын отыр суыртпақтап
тін тарқатып талшығынан жүректің,
дүниенің бүтіндемек жыртығын,

Толық

Қарап көріңіз