Өлең, жыр, ақындар

Жайлау таңы

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 772
Арайлап баяу ағарып атқан,
Самалы таңның еседі жайлы.
Малынып нұрға көк торғын аспан,
Үлбіреп ақ бұлт бүркейді айды.
Әлемді бөлеп шапаққа нұрлы,
Күн әрбір үйдің есігін қақты.
Тыныққан ауыл түндігін түрді
Оянды таңғы ұйқыдан тәтті.
Маңырап төлдер, дуылдап адам,
Болды азан-қазан ауылдың үсті.
Құндыз жеңешем жүр бағанадан,
Бұйрықтар беріп, басқарып істі.
Кетерді будақ аспанға шанды,
Тысырлай басқан сансыз көп тұяқ.
Алды асып қырдан, өзенге барды,
Мал өрді балғын өріске шұбап.
Жай басып кейін беттеді Құндыз,
Қонбақшы дайын ерттеулі атқа.
Күнменен ойнап төсінде жұлдыз,
Жөнелді желіп шабындық жаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нарық шақтың көктемі

  • 0
  • 0

Келе қоймай, кешеуілдеп бұл көктем
Қырсауланып, қыза коймай күн көктен.
Қуана алмай көктем бар деп қызықтап
Адамдардың көк базарда күні өткен.

Толық

Өкініп қалдым

  • 0
  • 0

Тек ізет қана,
Жүздесіп, сәлемдесе кетем!
Шаруам жоқ мүлде
Бір түйір бөтен.

Толық

Інілерге

  • 0
  • 0

Үйренбеген ештеңе ағасынан,
Ағасының алғандар жағасынан,
Өз ортаңды қойғанда, көрші елдердің
Сақтансаңдар болмас па табасынан.

Толық

Қарап көріңіз