Өлең, жыр, ақындар

Заңдылық

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 712
Тізіліп ескен,
Қатары қаздай,
Сыңсыған ағаш
Орманның іші.
Қос жасыл шырша
Қосарын жазбай,
Тәрізді тұрған
Үлкен мен кіші.
Кішісі: Шіркін!
Осынау ерен
Болсам-ау мына
Шыршадай биік.
Ол жақын менен
Тұрғанын көрші,
Төбесі сонау
Көк бұлтқа тиіп.
Дегендей көкке
Телміре түсіп,
Өседі бойлап,
Күн Нұрын сүйіп.
Қарасақ ойлап,
Көңілге түйіп,
Жастықтың дәйім
Арманы – биік!
Ал үлкен шырша
Байсалды ғана
Қояды оған
Көз қырын салып.
Жастыққа жалын
Жарастық тапқан,
Қызығып іштей
Тұрғаны анық:
«Балапан едің.
Келесің өсіп,
Көктемі жанның
О, жарқын жастық!
Өкшелеп қуып
Келеді уақыт,
Құтылдық қалай,
Қай жаққа қаштық?» —
Дегендей үлкен
Шырша тұр сұлық.
Заңды ғой аңсау
Кейінді қалған.
Дейміз бе заңсыз
Биікті қалап,
Қыранша құзды
Еткенді арман!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге өспейміз, бауырым, білесің бе!

  • 0
  • 0

Неге өспейміз, бауырым, білесің бе!
Пәтуәміз озбайды күресіннен.
Тұлпар топқа түскенде жабы қосып
Жарбаңдауды берген ғой үлесіңе.

Толық

Ұяласып ылғи қиқым-сиқыммен

  • 0
  • 0

Ұяласып ылғи қиқым-сиқыммен
Өш алмақсың мынау қиқы-сыйқыңмен.
Білуші ме ең, «хан артынан жұдырық»
Бір кездері Абайға да ит үрген.

Толық

Дарқан болса жүрегің...

  • 0
  • 0

Қартаймайсың дейсің, мені күндейсің
Өз жүйкеңді өзің түтіп жүндейсің.
Соны ойлап ашытып аз миыңды,
Қартаятыныңды неғып білмейсің?

Толық

Қарап көріңіз