Өлең, жыр, ақындар

Аңсағаным көп еді бұл өмірде

  • 13.04.2021
  • 0
  • 0
  • 475
Аңсағаным көп еді бұл өмірде,
Бас байлайтын жан емен тірі өлімге.
Қол жеткізбей барады арман шіркін,
Өлең, шарап отырмыз, міне, бірге.
Кесе толы шарапты алдыма алып,
Дүниеде мендей-ақ зарлық анық.
Көз жасымды қосамын шарабыма,
Жеткізбеді ұшпаққа тар күн анық.
Нем қалды деп, құдай-ау, енді менің,
Терезеден көшеге телміремін.
Бір жігіт пен көрші қыз сүйісіп тұр,
Қуырылып жүрегім өлді менің.
Көз алдымда қыпша бел – уың тұрды,
Бір ысытып, денемді суындырды.
Ағыл-тегіл жаңбырдай көктемдегі,
Сорлы шарап жанымды жуындырды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкемді еске алып...

  • 0
  • 0

Түсіме кірші менің, кірші менің,
Мен-дағы тіршіліктің дүрсілі едім.
Неге сен алыстадың менен, әке,
Жанымды жалғыздық жеп күрсінемін.

Толық

Сөзіме онша сене бермейсің

  • 0
  • 0

Сөзіме онша сене бермейсің,
Өлемін десем, өле бер дейсің.
Алдыңда сенің пенде екенімді,
Елемегенсіп неге көрмейсің!

Толық

Қаңғыбас

  • 0
  • 0

Жамаулы киім кигенім,
Жарлылық сенен көремін.
Жағама қолдың тигенін,
Жалғыздық сенен көремін.

Толық

Қарап көріңіз