Өлең, жыр, ақындар

Аңсағаным көп еді бұл өмірде

  • 13.04.2021
  • 0
  • 0
  • 408
Аңсағаным көп еді бұл өмірде,
Бас байлайтын жан емен тірі өлімге.
Қол жеткізбей барады арман шіркін,
Өлең, шарап отырмыз, міне, бірге.
Кесе толы шарапты алдыма алып,
Дүниеде мендей-ақ зарлық анық.
Көз жасымды қосамын шарабыма,
Жеткізбеді ұшпаққа тар күн анық.
Нем қалды деп, құдай-ау, енді менің,
Терезеден көшеге телміремін.
Бір жігіт пен көрші қыз сүйісіп тұр,
Қуырылып жүрегім өлді менің.
Көз алдымда қыпша бел – уың тұрды,
Бір ысытып, денемді суындырды.
Ағыл-тегіл жаңбырдай көктемдегі,
Сорлы шарап жанымды жуындырды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Композитор Қалдыбай Құрманәлиевке

  • 0
  • 0

Жалшымаған жаншылған жан сығылды,
Кірпігіме қаншама тамшы ілінді.
Қызыл шақа жүрегім дір-дір етіп,
Арыстанды Қарабасқа қарсы ұрынды.

Толық

Маған неге мына қыз амандаспады?

  • 0
  • 0

Маған неге мына қыз амандаспады?
Тазармаған жан ба едім санам қаспағы.
Қиямпұрыс ойларға қайдағы бір
Көңілімнің тап-таза таланды аспаны.

Толық

Менің жайым мәлім болды

  • 0
  • 0

Менің жайым мәлім болды,
Сенің қалтаң қалың болды.
Қорғайтыным арым болды,
Ал тергеуші залым болды.

Толық

Қарап көріңіз