Өлең, жыр, ақындар

Аңсағаным көп еді бұл өмірде

  • 13.04.2021
  • 0
  • 0
  • 457
Аңсағаным көп еді бұл өмірде,
Бас байлайтын жан емен тірі өлімге.
Қол жеткізбей барады арман шіркін,
Өлең, шарап отырмыз, міне, бірге.
Кесе толы шарапты алдыма алып,
Дүниеде мендей-ақ зарлық анық.
Көз жасымды қосамын шарабыма,
Жеткізбеді ұшпаққа тар күн анық.
Нем қалды деп, құдай-ау, енді менің,
Терезеден көшеге телміремін.
Бір жігіт пен көрші қыз сүйісіп тұр,
Қуырылып жүрегім өлді менің.
Көз алдымда қыпша бел – уың тұрды,
Бір ысытып, денемді суындырды.
Ағыл-тегіл жаңбырдай көктемдегі,
Сорлы шарап жанымды жуындырды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шырын шумақтар

  • 0
  • 0

Шараптан көрмесе де кісі емделіп,
Іштім бе, іше берем, ішем келіп.
Бірауық масаңдау боп жүрген артық
Қалғанша қайғы-мұңға кісенделіп.

Толық

Жүрегімді келіп бір назға орағым

  • 0
  • 0

Жүрегімді келіп бір назға орағым,
«Өлеңім» деп өзімше мәз боламын.
Сырт айналып бәрі де жүре берді,
Кімге керек қатықсыз сөз, қарағым.

Толық

Көзімнің жасын көл қылып төгіп талай күн

  • 0
  • 0

Көзімнің жасын көл қылып төгіп талай күн,
Қара қазанның түп күйесіндей қарайдым.
Тізерлеп тұрып қолымды жайып аспанға,
Өзімді өзім жұлып жеп иттей талаймын.

Толық

Қарап көріңіз