Өлең, жыр, ақындар

Қара талдар

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 500
Таң қаламын қарап сенің сыртыңнан,
Қара талдар, ортасынан қырқылған.
Табылар деп өткен күннің елесі,
Іздеп жүрмін бір деректі жұртыңнан.
Талай күндер шығып кеткен менің де
Бағынбастан, тым әлсіздеу ырқымнан.
Сұрғылт тартқан сүреңсіздеу тұрпатың,
Сұрқай кездің сүренінен жыртылған.
Шағың қайда көкке орлеп құлпырған,
Еркең қайда көздерінде сыр тұнған?
Ештеңені аямапсың сен өзің
Ұрпағыңнан келешкке ұмтылған.
Қара талдар - қара атандар, қырқылған,
Сен де тарлық көрдің бе екен құлқыннан.
Мезгіл сайын ортасынан қырқылған,
Айнымайсың менің Қазақ ұлтымнан.

20 тамыз, 2006 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орта кесеге қып-қызыл қанын жұқтырып

  • 0
  • 0

Орта кесеге қып-қызыл қанын жұқтырып,
Ұрттадым шарап көңілдің күйін ұқтырып.
Тамыр-тамырымды қуалап ала жөнелді,
Пендеге бітіп көрмеген әлі мықтылық.

Толық

Жүрегімде махаббат

  • 0
  • 0

Сендей жанды армандағам дүниеге келгелі,
Жас та болып қыдыруға тағдыр ырық бермеді.
Торға түскен кезімде бұл зарықтырып жолықтың,
Ақ жүзіңе қарай-қарай сөнермін деп қорықтым.

Толық

Бұл фәнидің түңіліп көжесінен

  • 0
  • 0

Бұл фәнидің түңіліп көжесінен,
Шарап іштім әкеліп көзесімен.
Өлең да мас, мен де мас, би биледік,
Жарық дүние айрылып өз өсінен.

Толық

Қарап көріңіз