Пенделер істейді екен өз дегенін

Пенделер істейді екен өз дегенін,
Ал менің сәл бөлектеу көздегенім,
Халықтың датын айтып өтсем деп ем
Жүрекке салғаннан соң сөз көгенін.
Бой бермес байлар басқан қоғам мынау,
Оңай ма дүниеде оларға ұнау.
Құдайға жақсам болды деуменен тек
Байлардың арасынан жоғалдым-ау.
Боп жүріп шөре-шөре екі арада,
Шығыппын әжептәуір жотаға да.
Әкімнің сөзін сөйлеп кетсем егер
Ақынды кешіре ме Отан – ана.
Тілімді қан жоса ғып тілімдеген,
Оянам сойқан соққан дүбірменен.
Жығылған жайнамазға ағам менің
Жалынып Жаратқанға күбірлеген.
«Әмин!» деп мен де жаям алақанды,
Шуаққа бөлей көр деп ала таңды.
Қытайдан ауып келген қара құзғын
Далада жеп жатады балапанды.
Жұмысқа дайын болып баптағаным,
Дүдәмал дүбәра оймен аттанамын.
Орыс мінез, орысшыл ректордың
Ұшырап қаһарына қақталамын.
Аққанда қан аралас түпкі тұма,
Күледі шегір көздер сықпытыма.
Шығады ректордан маң-маң басып,
Технарлар алшаңдатып бұтты мына.
Балықтай шыжғырылып табадағы,
Санам да сан сұраққа таланады.
Тілімнің түк керегі болмай қалар,
Технарлар басқарған соң замананы.
Өртімді өшіре алмай лаулай жанған,
Тағы да өлеңімді жаулайды арман.
Орысша зәрін шашқан ректорың
Отырар Шыңғыс ханнан аумай қалған.

---