Өлең, жыр, ақындар

Атилла (Еділ)

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 872
IV-V ғасырлар

Айбыны асқан Атилла,
Қыпшақтарды ел еткен,
Көшпенділер көсемі,
Керегесін кең еткен.
Еуропаны шаңдатқан,
Ашылмаған сыр қалды,
Бағындырған өзіне,
Кавказ бенен Бұлғарды,
Атиллаға қарап ап
Біліп ал, ұрпақ, тұлғаңды.
Еуропада Римнің
Қан қылышы ойнаған,
Атиллаға жансыздар
Қысастығын ойлаған,
Қаннан өзен ақса да
Бұл қара жер тоймаған,
Дес бермейтін Римді
Ер Атилла жайлаған.
Көшпенділер көсемі,
Қыпшақтардың данасы,
Куә болған бәріне
Қаталауын даласы,
Менменсіген батыстың
Келмейді емес шамасы,
Ғалымдардың әлі де
Бар осыған таласы
Атилласыз елімнің
Жазылмаған жарасы.
Ер Атилла шынында
Өр мінезді болса да,
Сенгіш екен кісіге,
Жанында өрт жанса да.
Халықпен бірге күн кешіп
Бола білген панасы,
Ер Еділге бас иер
Бүкіл қыпшақ баласы.
Атилламен толыққан
Түркістанның санасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маралым - мәнім, Маралым — әнім

  • 0
  • 0

Маралым - мәнім, Маралым — әнім,
Өмірдің саған баладым бәрін.
Өтпеген күннің жанарындамын,
Сені ойлап күнде жанамын, жаным.

Толық

Айналаға отыра қап өренім

  • 0
  • 0

«Айналаға отыра қап өренім,
Жыр оқыдық түніменен» деп едім.
Мырс етті де былай деді бір досым,
«Қараңғы үйде қалай болды өлеңің?»

Толық

Маңдайыма оқ тиді

  • 0
  • 0

Соқыр ма мына билік, керең бе екен,
Біздің де мұңлық жырды көрер ме екен?!
Ешкім де құлақ асып жатпаған соң
Қаламмен мұңдасам да, өлеңдетем,

Толық

Қарап көріңіз