Өлең, жыр, ақындар

Қаратау

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 931
Ұрпаққа мұра қылған баба қауым,
О, менің қара шаңырақ, дара отауым;
Шертетін шерлі күйім, шежірем сен,
Көне көз көпті көрген Қаратауым.
Бір кезде заңғар төбең биікке асып,
Қияңнан қыран түлеп, киік қашып;
Тұрдың-ау, көк аспанды көтерісіп,
Жүрдің-ау, ұлылармен иықтасып.
Шұбалып көшің талай, астың дәуір,
Тоздырып, тонап өткен тасқын, дауыл;
Ел өткен «Елім-айлап», қойнауыңда,
Сыры бар салмағындай тастың да ауыр.
Жаңғыртып сақтап келген салтың елді,
Тарихқа дүбірлетіп даңқың енді;
Ертеңге мирас еткен асылыңды,
Ақтарып алып жатыр халқың енді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткен күннің елесі

  • 0
  • 0

Е-е, достым, елес пе еді ол, ертек пе еді,
Еске алсаң еспе көңіл елтед тегі;
доп қуып кететінбіз, асық атып,
үй-үйдің тентектері.

Толық

Оқжетпес бейнесі

  • 0
  • 0

Құлпырған бояуымен көктеменің,
Бұлқынған «Айнакөлдей» өр кемерің;
Сияқты сұлулықтың баламасы,
Оқжетпес, сен не деген көркем едің?!

Толық

Думанды дала

  • 0
  • 0

Құлпырған қараңдаршы дала бағын,
Көктемдей нұрға бөккен бар алабым.
Бақыт та, қуаныш та осы жерде,
Ұрпаққа мирас еткен бабаларым.

Толық

Қарап көріңіз