Өлең, жыр, ақындар

Қазақ елім бұл менің

Асқар тауын, дархан дала, айдынын
аялаған баспасын деп қайғы-мұң.
Бабалардың найзасында ойнаған
азат күні қазағымның – айбыным.

Кеңдігімен танылған –
байтақ жерім бұл менің.
Ерлігімен танылған –
қазақ елім бұл менің.

Алтын күнге қанат қақты қыраным,
Бостандықты аңсап келді пырағым.
Желтоқсанның ызғарында шыңдалған
қазағымның қайсарлығы – тұмарым.

Отаны мен отауының ақ таңы,
бақыт шағы – арайланып атқаны.
Асқақтаған Астананың ажары –
қазағымның армандаған мақтаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Далам менің

  • 0
  • 0

Гаухар, маржан, асылдардан жаралған
көңілінен көктем нұры таралған.
Ақ пейілдің раушан гүлі бүр атқан,
қазағымның үнін есті даламнан.

Толық

Кел, мамыр, халқымды сүйіндір!

  • 0
  • 0

Кел, мамыр, мейірлен, мамырлап,
күн нұры шашылсын жамырап.
Жібісін қара жер тегімнің
тарихын сіңірген тамырлап.

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 3

Тағдыр, мені қаншама қамшыладың,
жаным шығып кетердей жаншыламын.
Ай-жұлдызбен қоштасып жатам кейде,
көре алмастай ертеңгі таң шуағын.

Толық

Қарап көріңіз