Өлең, жыр, ақындар

Ғашық дүние

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 871
Дүние-ай,
Қадіріңді күрт ұқтырып,
Барасың күннен-күнге ынтықтырып,
Көлбеген көк белдерге,
Көк пен жерге,
Қараймын көздің жасын сүртіп тұрып...
Сүйсініп сырыңа да,
Қырыңа да.
Түскенім қызығыңа құныға да,
Мәңгілік екендігін сезуден-ау,
Шайқалмас дүниенің нұры ғана.
Көк аспан құшып ыстық бірде мені,
Көз алдым көп бояумен түрленеді.
Көкірек дір-дір етіп,
Дір-дір етіп...
Осы ма, құдірет-ау, мұң дегені!
Менің де көңілімді сырнай қылған,
Сан дүбір естіледі тынбай қырдан!
Шынымен
Мұң дегенің осы болса,
Айналып кетпеймісің
Мұндай мұңнан!..
Дүние-ай,
Қуанып та,
Не бір күле,
Енді ұқтым өзіңді де,
Өмірді де,
Алдыңда ақтарыла кеткісі кеп
Аңқылдап,
Ашық тұрған көңіл міне!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күдік

  • 0
  • 0

Кім біледі,
кездейсоқта жат құшаққа кеп кіріп,
Көз жасынды әлдекімнің от-деміне кептіріп,
Мені құшқан ақ білектер айқасып-ақ басқамен,

Толық

Өз үйім

  • 0
  • 0

Өз үйім — өлең төсек — ұям менің,
қаншама шарлатпадың қиял көлін,
Осында бипазым да,
ұйқы аз ұлға,

Толық

Қайқы бел

  • 0
  • 0

Қайқы бел,
қаз омырау
қардай ақ қыз,
(қыз десе қашан ғана малды аяппыз),

Толық

Қарап көріңіз