Өлең, жыр, ақындар

Қырға шығып

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 430
Қансын құмар, қалсын да бір басылып,
Қырға шығып қайтайын, қырға шығып.
Көптен бері көңіл де алағызып,
Кермені үзер тұлпардай тұрды асығып.
Атың қайда, ақсақал, берем деген?!
Қатын қайда, қасыңа ерем деген?!
Бұзау баққан баяғы боз даламды,
Орағытып оңды-сол көрем бе мен?!
Көремін бе аралап, япырым-ау, шын,
(Жанға неге, туған жер, жақындаусың?)
Қайталар ма сай-сала жаңғырығып,
Сақ-сақ күліп самғаған ақын даусын.
Қырды аңсадым, дүние-ай, қырды аңсадым,
Көкірегімде тасып та тұр қанша ағын!
Ұқсаң, шіркін, туған ел, қазіргі бір,
Тентегіңнің тебіреніп тұрған шағын!
Асаулауын ерттесін маған аттың,
Қартым, өзің дұрыстап тағалатқын!
Ерем деген ел болса – шақыр бәрін,
Туған жерді келеді-ау аралатқым.
Сауырында сан аттың сартылдаған,
Қамшыңды да бере тұр, қартым, маған.
Бірі сынап, біреуі жылап тұрған,
Ағайыннан айналдым аңқылдаған!
Айналайын абыржып жүрген елден,
Құрдастардан қызықты бірге көрген,
Қарындастан айналдым,
Қысылған боп,
Сылқ-сылқ күлген сығалап іргелерден.
Қырым қандай кең еді өлшенбеген,
Қиырына жете алмай жел шөлдеген,
Көкжиекті кезіме қондырып ап,
Кереметтей құйғытып көрсем деп ем!
Ата-баба ары мен арманының,
Жалғасы боп жетсе деп самғап үнім,
Құйындатып көрейін қырға барып,
Әпкел бері тізгінді, жан бауырым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жамбасыма жайлы тиді қай тақтай

  • 0
  • 0

Жамбасыма жайлы тиді қай тақтай,
жан-дүнием жаншылады жай таппай,
Тұз көгеріп жарыта алмай жатқанда,
күз де келіп қалғаны ма байқатпай!

Толық

Үш батыры қазақтың

  • 0
  • 0

Үш батыры қазақтың
Біреуі батырымның Момыш ұлы,
Жан еді жүрек жұтқан жаны сірі.
Сәкен Иманасов

Толық

Арланның ажалы

  • 0
  • 0

Айнала атағымен дүрілдеткен,
Ит еді ол бар өмірі қырында өткен.
Даң-дұңға есі шыға аласұрып,
Аңшының айтағынан бұрын кеткен.

Толық

Қарап көріңіз