Өлең, жыр, ақындар

Жұрт едік қандай

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 490
Жарыла жаздап ызадан,
жаныма бәрі, батады:
Жиылып келіп жүз ағаң
бір итті мақтап жатады.
Қалтырамаса өле ме,
қорғанып,
көкке жетті үні,—
сөзімді сол бір немеге
жеткізер ме екен деп бірі.
Біреуге ісі түсті ме,
сол ғана кісі
сол — құдай,
Телміртіп қойған күштіге,
тағдырдың мына қорлығы-ай!
Келіп бір қалып енді рет,
қасына барған күндері,
Маған да қолын берді, деп,
мақтанып айтып жүргені!
Жағымпаз шіркін кімді ұққан,
амандасқаны — әлі мақтан.
Құтылмай қойған құлдықтан,
жұрт едік қандай тәңірі атқан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл өмірде бар-жоғыіды білместен

  • 0
  • 0

Бұл өмірде бар-жоғыіды білместен,
күндерім-ай, қызыл-жасыл гүл кешкен,
шекесінен шертіп қойып шіріктің,
арулармен ат үстінде тілдескен.

Толық

Еңсем түгілі, етегімді елге бастырмай

  • 0
  • 0

Еңсем түгілі, етегімді елге бастырмай,
Өзім бар жерде өзгенің жағын аштырмай,
Пендені бетіме қаратып көрген жоқ ем мен,
Бес төбет келіп беттей алмайтын қасқырдай.

Толық

Самарқанға сен неге бармай қалдың?

  • 0
  • 0

Бұралған балдырғаным,—
талдай балғын,
бұйырмай қойды-ау дәмі шалғайлардың!—
Уәде беріп тұрып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар