Өлең, жыр, ақындар

Жұрт едік қандай

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 445
Жарыла жаздап ызадан,
жаныма бәрі, батады:
Жиылып келіп жүз ағаң
бір итті мақтап жатады.
Қалтырамаса өле ме,
қорғанып,
көкке жетті үні,—
сөзімді сол бір немеге
жеткізер ме екен деп бірі.
Біреуге ісі түсті ме,
сол ғана кісі
сол — құдай,
Телміртіп қойған күштіге,
тағдырдың мына қорлығы-ай!
Келіп бір қалып енді рет,
қасына барған күндері,
Маған да қолын берді, деп,
мақтанып айтып жүргені!
Жағымпаз шіркін кімді ұққан,
амандасқаны — әлі мақтан.
Құтылмай қойған құлдықтан,
жұрт едік қандай тәңірі атқан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ішкенім де жегенім күшаладай

  • 0
  • 0

Ішкенім де жегенім күшаладай,
өмір еді неткен бұл құсаға бай,
атқылап-ақ жатқаны қайғы мен мұң,
қатар қойған қалқансыз нысанадай!...

Толық

Көзден мейір ақтарылып

  • 0
  • 0

Көзден мейір ақтарылып,
күй — тілден,
тартып бара жатты өзіне сыйқыр-дем,
күлкімді де,

Толық

Сыбырлап

  • 0
  • 0

Сыбырлап,
сайтан сені азғырғанша,
сенем деп,
жасағанға жаздым қанша, —

Толық

Қарап көріңіз