Менің байлығым

Кейбіреудің көзі асыл киімде,
Бар мерейі мол жиһазды үйінде.
Мәңгі жолдас болмайды сол дүние,
Қалады олар сол бір жансыз күйінде.
Өзгелерден өзгеше емес ай-күнім,
Аулақ етсін қара бұлтын қайғының.
«Анау жоқ» деп, «мынау жоқ» деп өкінбен,
Достарым ғой ең бір қымбат байлығым...
Көз жұмарын білмес адам қай күні,
Ерте солып қалмаса екен май гүлі.
Алыс жүріп, сағынышпен табысқан,
Айналайын, бауырларым - байлығым.
Бірде жетсе, бірде жетпес айлығым,
«Жолым болмас» десем бір кез «ӘЙ, БҮГІН!»
Менің нәзік қанатымнан демеген
Ауылдағы ағайындар - байлығым.
Жүзіп жүріп дос көңілдің айдынын,
«Жетпейді» деп жар салғаным - қай қылық?
Жетер - жетпес бұл дүниеде ештеңе,
Кең пейілің, дос көңілің - байлығың.

---