Өлең, жыр, ақындар

Түлемедім, қаншама

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 529
Түлемедім, қаншама,
жүдемедім,
үйіріліп ұршықтай,
үдегемін,
қыр төсінде халыққа жыр оқыдым,
жұрт есінде қалып па бір өлеңім?
Екіленіп,
қалай да,
екпіндедім,
шаң қаптырып талайға кеттім, дедім.
Көзімді ілмей жүрем де күні-түні,
өзім білмей келемін — өткір ме едім!
Құлагермен құйғытып қыр төсінде,
тыңдағы елдің түнегем күркесінде,
бағым менің сонда да жанбады ма,—
қалмады ма бір сөзім жұрт есінде!
Шығып та жүр жұқалтым кітаптарым,—
жырға сусар жұртыңды жұтатпадым.
Менікі деп біресе елдің төрі,
көр білтелі көңілді тұтатқанмын!
Күміс болып шықпай ма күрегенім:
бір тіріліп күніге,
бір өлемін,—
аң-таң болып сонда да жүрмін, бала,
кімнің ғана аузында жүр өлеңім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім аңсар

  • 0
  • 0

Өттің бе, түн?
Өттің, түн,—
қамықтырып,
қайғыртып,

Толық

Ғашық болған жоқ шығармын

  • 0
  • 0

Ғашық болған жоқ шығармын,
кешір мені, қылықтым,
солқылдаған көк шынардың
саясында тынықтым.

Толық

Басылар ма басыбайлы өксігім

  • 0
  • 0

Басылар ма басыбайлы өксігім,
аспаным бір ашылар ма,—
өтші, күн,
даусымды айқын шығартпай да барады,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар