Өлең, жыр, ақындар

Түлемедім, қаншама

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 562
Түлемедім, қаншама,
жүдемедім,
үйіріліп ұршықтай,
үдегемін,
қыр төсінде халыққа жыр оқыдым,
жұрт есінде қалып па бір өлеңім?
Екіленіп,
қалай да,
екпіндедім,
шаң қаптырып талайға кеттім, дедім.
Көзімді ілмей жүрем де күні-түні,
өзім білмей келемін — өткір ме едім!
Құлагермен құйғытып қыр төсінде,
тыңдағы елдің түнегем күркесінде,
бағым менің сонда да жанбады ма,—
қалмады ма бір сөзім жұрт есінде!
Шығып та жүр жұқалтым кітаптарым,—
жырға сусар жұртыңды жұтатпадым.
Менікі деп біресе елдің төрі,
көр білтелі көңілді тұтатқанмын!
Күміс болып шықпай ма күрегенім:
бір тіріліп күніге,
бір өлемін,—
аң-таң болып сонда да жүрмін, бала,
кімнің ғана аузында жүр өлеңім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл да өмір...

  • 0
  • 0

Миуалы жазды көрдік, күзді көрдік,
әзірге осы боп тұр біздің ерлік, —
ойласам — ойладым да бас аманын,
оғаш іс жасамадым Сіз күлерлік.

Толық

Қажымұқан

  • 0
  • 0

Батырындай бағалап бұрынғы өткен,
аңыз етіп әкеткен қырым көптен...
Айға қарап есінер арыстаным,
алысқанын алдында дірілдеткен!

Толық

Жоқтау жыры

  • 0
  • 0

Жоғалтып тағы да бір ердің Ерін,
Елсізде еңірегім келді менің.
Екі рет тумайды деп ондай ұлан,
Елімді енді қалай сендіремін?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер