Өлең, жыр, ақындар

Кеше біз де дүбірлі дүрмекке еріп

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 498
Кеше біз де дүбірлі дүрмекке еріп,
жұрт ішінде жүріп ек құрметтеліп.
Көп көрді ме соны да,
жек көрді ме,
қарай берді қу тағдыр күлбеттеніп.
Көп алғаным бар шығар,
аз алғаным,
келіп еді әлі де базарлағым,
бір түйіліп төбемнен бұлт үйіріп,
көрмейсің бе шіркіннің сазарғанын.
Көп көрініп кетті ме көжем менің,
көрмейсің бе көгеріп, безергенін.
Бар еді ғой әлі де бармаған жер,
баспаған тау,
балықты өзендерім.
Қона қалар деді ме кезбе бақыт,
қайда барсам,
қоймады,
көзбен атып,
Қараулардың қалтасын қалыңдатты
күні-түні малтасын езген уақыт.
Елден көрмей ернімнің кезергенін,
барлығынан біржола безер де едім,
дегеніме жеткізбес ертең мені,
желкемдегі жендеттің сезем демін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақтыбай

  • 0
  • 0

Жеткен соң үнің көкке,
жырың көпке,
атағың шығыпты ғой дүрілдеп те,
көздерін бақырайтып хан-төренің,

Толық

Сол түні

  • 0
  • 0

Қуат алып құйқылжыған тәтті үннен,
күмбір қағып, көкірегім шат күлген,
аттың басын қоя беріп еркіне,
айлы түнде ағып келе жаттым мен.

Толық

Шың

  • 0
  • 0

Алдымызда асусыз бір шың бары,
бір шың бары белгілі,
білсін бәрі,—
жетем деумен,

Толық

Қарап көріңіз