Сұра, балам

Сұра, балам,
сұра бәрін,
сұрап ал,
сұрағанда тұрған қандай күнә бар,
ел емес пе —
қалар бірі жөн сілтеп,
ердің өзі ерегесте сыналар.
Күле кірсем,
біле жүрсем дедің бе,—
сұрағанның айыбы жоқ тегінде,
бір тойыңды тойламаған шағыңнан
дық қалмауын ойла, балам, көңілде.
Жасқа толып жүрмеуі үшін етегің,
жұрағаттан сұра бәрін жетелім:
адалдық пен арамдықтың арасын,
жақсылық пен жамандықтың не екенін.
Өмір деген —
күнде ерегес,
күнде сын,
кезігеді үндесің де күндесің,
сөз ұтысып әуре болма құрбыңмен,
өтіріктің кезі түсіп жүрмесін.
Қараңғыда жылт-жылт еткен көзі өткір,
шыға келіп жүрмесін де безеп тіл.
Сұра, балам,
сұра бәрін,
сұрап ал,
сынағалы —
сыбағалы кезек тұр.
Бұдан әрі жетпеді ме төзімің,
сұра, балам,
сұра бәрін —
тез ұғын,
оған бола кінәлаудың жөні жоқ,
білмесіңді сұрамаудың өзі мін.
Бар дертіңе туған елдің мұрасы ем
болуы үшін
сұра бәрін,
сұра сен,
Дүниемен дүрсілдетіп тең жүрегің,
көңілінде жүрсін көктем нұры әсем;
Кеудең толы құс қанаты сусылдап,
көз жасыңа жапырағын жусын бақ,
туар болсаң —
ұл болып ту, қарағым,
бақытыңды қуар болсаң —
қу шындап!

---