Өлең, жыр, ақындар

Иіп әкеп аспанды шатыр қылған

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 237
Иіп әкеп аспанды шатыр қылған
мойын бұрмай біз жаққа жатыр бұл маң,
қарашаның қорлығы әбден өтіп,
сән де кетіп барады ақылдыңнан.
Көк аттыны көлденең кимелетіп,
жақсылардан барады күй де кетіп,
өткелдің де мен жағы жарлау болып,
тарлау болып шығады киген етік.
Төңіректі түп-түгел зәндемі етіп,
тіршіліктен барады мән де кетіп,
аш бұралып жатады арыстаным,
пілге салған басқаның қандені өтіп.
Арғы беттен әбілет тістене үріл,
ара-тұра әділет түске кіріп,
мидай ғана былығып жатыр бүгін,
ақылдының алтыны мыс көрініп.
Алақтамай, ағайын, таны сөзді;
алты басын аждаһа тағы созды,
арғымағы мертігіп әділ ойдың,
жәдігөйдің жатаған жабысы озды.
... Бұл емесін біледі сөз бүгінгі,
елеңім де сондықтан тез құбылды, —
гәй-гейіне бастым ба замананың,
қозғаймын деп отырып өз мұңымды!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арайлы таңда

  • 0
  • 0

Арайлы таңда,
Аңырай жетіп қанша мен,
Ағайын, сенен
Адалдық қана аңсап ем,

Толық

Осыншалық батырып таңда мұңға

  • 0
  • 0

Осыншалық батырып таңда мұңға,
тағдыр, мені тағы да алдадың ба? —
Алтын балық қолымнан сусып шығып,
құр әуресі қалыпты-ау қармағымда!

Толық

Жүрек туралы жыр

  • 0
  • 0

Жұмекен рухына
Аяқ асты не болды бұл, ұқпадым,
қас қағымда дем де шықпай, бітті әлім,
Көрем деген кім бар еді тіріде

Толық

Қарап көріңіз