Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырып құлағымда қай-қайдағы үн

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 494
Жаңғырып құлағымда қай-қайдағы үн,
келеді ара-тұра айғайлағым:
осылай өткені ме, деймін де, өмір,
шынымен кеткені ме жанбай бағым!
Домбырам күмбірлеп те, күмбірлемей,
өтуде бір күнім бай, бір күн кедей.
Алпыс жыл айттым елге айтарымды
несіне өмір сүріп жүрмін демей.
Тек қана елім дедім, жерім дедім,
еліре еңбек еттім, ерінбедім,
кеудемнен күніге бір ерлік ашам,
қайысып көрді қашан менің белім.
Өзімнің өрім дедім, төрім дедім,
ешкімнен жырақ кетіл, бөлінбедім.
Беделін бағаладым баланың да,
төбеме тік көтеріп көрінгенін.
Бар еді өнбей тұрған қай іс тағы, —
қабырғам қайсысына қайыспады?
Жағынып жағалыға,
омыртқамның,
оллаһи, есімде жоқ майысқаны.
Қуырым қуат қалмай білегімде,
үзіліп күдерім де, жүдедім бе, —
әйтеуір, қашан көрсем көпке сыйлы
үн есіп тұрар еді жүрегімде.
Бәріне жақсылардың жетер ме гүл,
еңсемді енді бір сәт көтер, көңіл, —
жанбай-ақ қойсын бағым, ойшылдарым,
сүрмесем болыпты да бекерге өмір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуыршақ театрында

  • 0
  • 0

Бірі құлап, біреуі бүгіледі,
жүгіреді, тірліктен түңіледі,
қуыршақтар қылығы қандай қызық,
театрға барғаным бүгін еді.

Толық

Иіп әкеп аспанды шатыр қылған

  • 0
  • 0

Иіп әкеп аспанды шатыр қылған
мойын бұрмай біз жаққа жатыр бұл маң,
қарашаның қорлығы әбден өтіп,
сән де кетіп барады ақылдыңнан.

Толық

Жауқазындай жайдарлы үні

  • 0
  • 0

Тентек жылдар текке кетпей, қапыда өтпей қайран күн,
Өліп-талмай, солып қалмай жауқазындай жайдарлы үн,
Ару қыз бен асқақ ұлдың бәрін жолға қаратып,
Қазақстан аспанының бұлбұлына айналдың.

Толық

Қарап көріңіз