Өлең, жыр, ақындар

Кінәлай көрме

  • 28.09.2021
  • 0
  • 0
  • 714
Күлімдеп тұрып күндерді қарсы аламын,
Сезбеген болам тағдырдың салқын қабағын.
Арнасы терең, ағыны қатты өзендей,
Ағады тулап, барады зулап заманым.
Жұта алмай еркін даламның жұпар самалын,
Арманның құсын кеудеме қанша қамадым.
Туған ел үшін тамыздық етіп жанымды,
Өшкенше атым, үміттің отын жағамын.
Өрнегі жұмбақ өмірге қайран қаламын,
Шешуін таппай өтермін мен де, қарағым.
Кінәлай көрме, қайтадан жалғай алмасам,
Ғайыптан бір күн үзілген гүлдің сабағын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақша бұлттар

  • 0
  • 0

О, ақ ұлпа ақша бұлттар,
Ақша бұлттар – ақ шабыттар.
Күн тығылған көкірегіңді
Алатауға ақтарып сал.

Толық

Жақсылыққа зар болып

  • 0
  • 0

Аспан мен жер ортасында біраз ғұмыр кешірдім,
Әлсіреген үміт отын мың жағып, мың өшірдім.
Құрқылтайдың ұясындай қалтыраған бұтада,
Жел аударған қара қосты әр төбеге көшірдім.

Толық

Балаларыма

  • 0
  • 0

Сездіңдер жүрегімде бұлақ барын,
Кім білсін қайда барып тұрақтарын?
Тереңнен қайнап шыққан тұнық еді,
Лайлап ап жүрмеңдер, шырақтарым!

Толық

Қарап көріңіз