Өлең, жыр, ақындар

Көкірегіме тұтқиылда кеп кірген

  • 31.05.2021
  • 0
  • 0
  • 560
Көкірегіме тұтқиылда кеп кірген,
қылыштасып қара құйын — көп мұңмен,
қуанышқа жету үшін бүгінгі
қаншама бір қан майданнан еттім мен.
Алқымымнан алды келіп қанша мұң,
айқасам деп әлсіредім, шаршадым.
Жау қолында жалғыз қалған сарбаздай
шуақ күнді, қуатты үнді аңсадым.
Жеті атасын көріп қайғы,
кектің де,
өтті бастан теперіш те, тепкің де,
күйрей жаздап тұрғаным да есте жүр:
"Бұл өмірдің қажеті не?!"— деп бірде.
Кездерім бар қырға сыймай сенделген,
қайда кете қоям бірақ елден мен,
асыл досты аңсайтыным болмаса
қысылғанда қолын созып, дем берген.
Достар еді айбыным да байлығым,
жіпке тізіп айта берем қайбірін.
Жора-жолдас арқасы еді-ау, тегінде,
бұйым ғұрлы болмайтыны қайғы-мұң.
Жас ұлғайып бара жатыр,
ескі арман,
кең сабадай көңілім бар бос қалған.
Сөйте тұра шуақ іздеп өмірден,
қуат күте берем әлі достардан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кенеттен ісіп-кеуіп бола қалған

  • 0
  • 0

Кенеттен ісіп-кеуіп бола қалған,
көңілім қалып-ақ тұр со балаңнан.
Тұратын басын шұлғып, "ләппайлап",
бірі еді жүгірмектің домаланған.

Толық

Булыға ма көмекейде көмескі үн

  • 0
  • 0

Булыға ма көмекейде көмескі үн,
көңілімде күте қояр жоқ ешкім,
Тәттілігі тағы бардай шын аңсап,
бір адамды сағынардай емеспін.

Толық

Міңгірлеп жаңа ғана біткендей тіл

  • 0
  • 0

Міңгірлеп жаңа ғана біткендей тіл,
қайтерсің, біздің қолдан түк келмей тұр.
Таусылып амалымыз қала бердік,
кетті де заманыңыз тіптен бейпіл.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер