Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 01.07.2021
  • 0
  • 0
  • 564
Өтiп жатқан күндерiм бiрыңғайлы
Құлағыма сен жоқ деп сыбырлайды.
Тереземе тұтылған түн пердесi
Өз қолыңмен болмаса, сырылмайды.
Қара түннiң пердесi көлегейлеп,
Жарық таңнан жатқандай менi өгейлеп.
Жарым түнде қолымды созам саған
«Келшi, жаным,
келшi ендi,
келе ғой...» – деп,
Жарым түннен жеткенше құба таңға
Жылатам да жанымды, жұбатам да.
Саған ұқсап кетедi кең дүние,
Алатаудан күн көшiн құлатарда.
Алақанға қондырып асыл айды,
Жалғыз үмiт жанымды асырайды.
Кiрпiгiмнен ашылған аумай қалып,
Алатаудан Күн нұры шашырайды.
Өзiмшiлдеу өмiрдiң жолы қысаң,
Жайымды айтсам, қалайша жаңылысам.
Түн баласы көз жазып қаламын да,
Жарық таңда қайтадан жолығысам.
Амал бар ма ажалға араны ашық,
Жүректегi қайтейiн жараны ашып.
Бүгiн тағы келдiң де, кете бардың
Көшедегi көп қызға араласып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ қызы

  • 0
  • 0

Тəттi уды, шөлдеп iшкен, көлiң дедiм.
Ақ буды көлбеп ұшқан лебiң дедiм.
Аққудың көгiлдiрi,
Өмiр гүлi –

Толық

Жылдар салып араға

  • 0
  • 0

Жылдар салып араға,
Өмір өтіп бара ма:
Көңіл шіркін, күздегі,
Жапырақтай сарала.

Толық

Əн еркесі – «Алқоңыр»

  • 0
  • 0

«Жазайын ақ қағазға тiзiлдiрiп,
Қалқаға сөз сөйлейiн үзiлдiрiп.
Отырсаң оңаша үйде маслихатпен
Шiркiннiң екi көзiн сүзiлдiрiп...»

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер