Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 01.07.2021
  • 0
  • 0
  • 524
Өтiп жатқан күндерiм бiрыңғайлы
Құлағыма сен жоқ деп сыбырлайды.
Тереземе тұтылған түн пердесi
Өз қолыңмен болмаса, сырылмайды.
Қара түннiң пердесi көлегейлеп,
Жарық таңнан жатқандай менi өгейлеп.
Жарым түнде қолымды созам саған
«Келшi, жаным,
келшi ендi,
келе ғой...» – деп,
Жарым түннен жеткенше құба таңға
Жылатам да жанымды, жұбатам да.
Саған ұқсап кетедi кең дүние,
Алатаудан күн көшiн құлатарда.
Алақанға қондырып асыл айды,
Жалғыз үмiт жанымды асырайды.
Кiрпiгiмнен ашылған аумай қалып,
Алатаудан Күн нұры шашырайды.
Өзiмшiлдеу өмiрдiң жолы қысаң,
Жайымды айтсам, қалайша жаңылысам.
Түн баласы көз жазып қаламын да,
Жарық таңда қайтадан жолығысам.
Амал бар ма ажалға араны ашық,
Жүректегi қайтейiн жараны ашып.
Бүгiн тағы келдiң де, кете бардың
Көшедегi көп қызға араласып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғашықтар

  • 0
  • 0

Қызыл-жасыл көктемде
Қызғалдақты беткейге
Қыз бен жігіт кетпей ме,
Əңгіме, сыр шертпей ме...

Толық

Қош, кермиық Келiншек, ерке күлген

  • 0
  • 0

Қош, кермиық Келiншек, ерке күлген,
Менi ұмыт,
Бақытты бол еркегiңмен.
Махаббат кеудемдегi көзiн жұмсын,

Толық

Өмір мені қағып жатыр шөміштен

  • 0
  • 0

Өмір мені қағып жатыр шөміштен,
Көп жеген мен
Жарып жатыр көп ішкен.
Тағы, міне, тата алмадым бір түйір

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар