Өлең, жыр, ақындар

Қараптан-қарап

  • 14.07.2021
  • 0
  • 0
  • 321
Қараптан-қарап
кішірер денем,
қара бір көзден жас парлап —
қалқамның өзі түсінер деумен
қалжың айтып ем
астарлап.
Түсіне тұра
әзілге бұрып,
күлгендей болдың сен мүлде,
Жүректің тұсын
назың кеміріп
бара жатқанын көрдің бе...
Желдеп те көрдім,
селдеп те көрдім,
жолыңа төсеп нұрдан құт,
Басымды байлап бермек те болдым
бөсіңе сенің құрбан қып.
Айтқызып қойған кісіге өтірік,
қарымы қысқа хал мынау, —
Апыр-ау, жаным, түсіне тұрып,
түсінбеген боп...
қалдың-ау!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айдын көлім

  • 0
  • 0

Айдын көлім,
не болады аяғы?
Әй, білмедім,—
тел шөгеріп еңсемді,

Толық

Наурыз Қылышбаевқа

  • 0
  • 0

Сері десем — сенбессің, серке десем — көнбессің,
зәру емес мақтауға, мақтаусыз да өлмессің,
жалын атқан сонау бір жас кезімнен мен үшін
осы өңірде бір туып, біте қайнар жерлессің.

Толық

Жұрт едік қандай

  • 0
  • 0

Жарыла жаздап ызадан,
жаныма бәрі, батады:
Жиылып келіп жүз ағаң
бір итті мақтап жатады.

Толық

Қарап көріңіз