Өлең, жыр, ақындар

Қарталы

  • 22.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2150
Арқаның асқарында асау белде,
Бәйшешек жасылданған қызыл гүлде,
Сағымын сардаланың жатыр қиып,
Оранған әсем арқа үл мен бүлде.
Қақ жарып қара тасты қардай тіліп,
Төбені төңкереді ылди қылып,
Боратып экскаватор тасты жүндей,
Жөнелді асқар белдің жонын жонып.
Қадамы қарық болған қарт Қарталы,
Ұлы орда Ұлытаудың биік жалы,
Нұраға Есілменен нұрын төгіп,
Қаратқан көкке өрлеткен Отан таңы.
Күлсем күн, тербесем нұр қойынымда,
Арқаның жүрегі мен биік шыңда,
Ендеше еркіндеген ер ұландар,
Еліңнің міндеттеген ісін шыңда.

28 апрель, 1939 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл флот

  • 0
  • 0

Теңбіл аспан төгіліп дарияға,
Сәуле шашып көк жібек қонды ұяға.
Көк теңіздің көсілген қиыры жоқ,
Жатыр шалқып көз жетпес бір қияда.

Толық

Ғаниатбек ініме

  • 0
  • 0

Хатыңды алып қуаныштан шаттанып,
Асқар таудан асқандай боп аттанып,
Жауды жеңген жауынгерім келед деп,
Әкең отыр, қуатым деп мақтанып.

Толық

Қордайдан өткенде

  • 0
  • 0

Түн еді, жым-жырт еді, ыңсыз-шыңсыз,
Айтқандай айға әңгіме көкте жұлдыз.
Ақырын теңселеді биік таулар,
Төменде жерге сүңгіп құдиған құз.

Толық

Қарап көріңіз