Өлең, жыр, ақындар

Этнографиялық өлең

  • 15.07.2021
  • 0
  • 0
  • 634
Талға байлап күреңдi, салдым жемдi.
Тұлпарымның шашасын шалғын көмдi.
Ерттеп алып атымды ен даламен
Еркетайдың аулына барғым келдi.
Еркетайдың ауылы есен бе екен,
Ерте көктем еңiске көшер ме екен?
Жүрегiме жасырған жұмбағымның
Жүгермек қыз шешуiн шешер ме екен?
Бүгiн Айдың нешесi, он бесi ме?
Кербезiмнiң қылығы келдi есiме:
Жүрегiмдi еркiне берiп ем-ау,
Жүгенiмдi ұстатып жеңгесiне.
Батып-шығып бұлттың қалыңына
Жарытпаған Ай сонда жарығына.
Қайраңдағы балықтай тулап едi-ау
Қайран жүрек сыймастан қалыбына!
Атқақтап тұр тағы да сол жүрегiм
Алдын ала сезгендей жол жүрерiн.
Еркетайды есiме алған сайын
Емешегiм үзiлiп, елжiредiм...
Айта берiп қайтейiн бəрiн жұртқа,
Ай да батып барады қалың бұлтқа.
Таңдай жiбiп тiлiнiң шырынына,
Қандай жiгiт қызықпас
Қалыңдыққа?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмақ түні

  • 0
  • 0

Бiз бүгiн – Адам ата, Хауа анамыз,
Күннен нұр, Айдан саумал сауа аламыз.
Жаһанның аржағы мен бержағына
Ақшамда ақша бұлттай ауа аламыз!

Толық

Күмəнім жоқ

  • 0
  • 0

Күмəнім жоқ –
Асады күнə бастан!
Кімді көрдің Құдайға құлақ асқан?
Өзегіме өрімтал құрт түскелі

Толық

Өмірбаян

  • 0
  • 0

Сен менің тағдырыма таңырқама:
Ақпанда айналамын ақ ұлпаға.
Тарылып Күздікүні жайлау-жайым,
Кеземін тұман болып тау қойнауын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер