Өлең, жыр, ақындар

Жүрек байғұс бүлкiл қағып

  • 16.07.2021
  • 0
  • 0
  • 571
Жүрек байғұс бүлкiл қағып,
Тiл қата алмай тылсым жанға,
Құлын мүшең ырқымды алып,
Құлқым қанып... құлшынғанда,
Сиқыр сезiм сылқымданып,
Сырт бермекке ыршынғанда,
Ғашықтықтың ғұрпын бағып,
Қыз баладай қымсынғанда –
Өбек қағып, өбiп барып,
Өрттей өршiп, өлiп-талып,
Тiлегiмнiң мың мақамы
Тiл ұшына келiп қалып,
Гүлжұмақтың Тоты құсы
Көлiмнен де, төрiмнен де
Гөзал түспен көрiнгенде,
Көктем мен жаз өларасы,
Көкжиек пен көк арасы
Тiгiсiнен сөгiлгенде,
Гүлғызардың көмейiнен
Сиқырлы саз төгiлгенде!
Тəн мен жанның шекарасы
Шексiздiкке шегiнгенде –
Көзiмдi ашып, есiм жисам:
Дəл сендей қымсынып,
Дəл мендей құлшынып,
Көкке қолын ұмсынып,
Күн шығып келедi екен!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жас қарағай

  • 0
  • 0

Қамыққан қара күзде, жас қарағай,
(Қалып ең қайдан жалғыз қасқа бала-ай?..)
Қайыстай қатып қалған қара жерге
Тамады кірпігіңнен жас домалай.

Толық

Жүрегім бүршік жарды...

  • 0
  • 0

Қайтемін күндерімді жылап өткен,
Көңілден көшіп жатыр тұман еппен...
Жас қайың – Жаратқанның жалғыз қызы,
Жасауы – жайма-шуақ мына Көктем!

Толық

Сардар

  • 0
  • 0

Ажал – аяз,
Тəн емес, жан қарыған,
Қарсы амал қапелімде бар ма бұған?
Қазақ деген ежелден ақын ел ғой,

Толық

Қарап көріңіз