Өлең, жыр, ақындар

Кездесу

  • 19.07.2021
  • 0
  • 0
  • 657
Көңілімді сендіріп келетінге,
Сені күтіп көп тұрдым жел өтінде.
Тұғырында дəл мендей тұнжырайтын
Теңізшісін аңсаған кеме түнде.
Қарауытып Қаратау қойнаулары,
Боз биедей бозаң Ай сайға аунады...
Тағат таппай көңілім тыпыршиды
Жамбы тұяқ жүйріктей байлаудағы.
Жел желікті
сыналап таудан ескен,
Жамырайды жұлдыздар жауған, өшкен.
Қарауытқан Қаратау түн қойнында
Қара орманнан аумайды қаулап өскен.
Түн тұнжырап,
несі екен түнергені?
Кешіктің-ау,
əлде анаң жібермеді?
Əлде саған кездесіп қалды ма екен
Ауылдың бір қылжақбас жүгермегі?..
...Кешіктің-ау,
Неліктен?
Білер ме еді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тiрi екенсiң ғой

  • 0
  • 0

Тiрi екенсiң ғой,
Жүр екенсiң ғой дiн аман.
Төсiнен таудың төскейге таман құлаған
тосыннан қалай тосқауыл тапсын бұлақ – əн?!

Толық

Тәубе

  • 0
  • 0

Түскен сайын есіме бала кезім,
Тұнжыр мұңға тұншығар қара көзім.
Құла дүзді бетке алып құрыр ма едім,
Құбыладай болмасаң, Далам, өзің.

Толық

Жұпарға

  • 0
  • 0

Тамағың пiсiп тұрса түсте сенiң,
Тарығып, мұнша əуреге түспес едiм.
Дəм түгiл талқан ғұрлы татымы жоқ
Сорпасын өзағамның iшпес едiм.

Толық

Қарап көріңіз